1 Ich will äich aba, lebi Breda, nit in Unwisseheit doriba losse, daß unsri Vädare alli unda dr Wolke gsi un alli durchs Meer gange sin;
2 un alli sin uf Moses dauft worde durch de Wolke un durch des Meer
3 un hän alli deselbe geischtlichi Ässä gässä
4 un hän alli dselbe geischtliche Trank trunke; sie hän nämlich vum geischtliche Felse trunke, dr ne gfolgt isch; dr Fels aba war Chrischtus.
5 Aba an d meischte vu nene het Gott kei Wohlgfalle, denn sie wäre in dr Wüschte erschlage.
6 Des isch aba gschähe uns(us) zum Vorbild, dmit ma(mir) nit am Bese unsri Luscht hän, we säli sie hän.
7 Wäre au nit Götzediena, we ä baar vu nene s wore sin, we gschriebe schtoht (2. Moses 32,6): "S Volk het sich anekockt, um z ässä un z trinke, un schtoht uf, um z tanze."
8 Au len uns(us) nit Hurarai tribä, we ä baar vu nene Hurarai triebe hän: un a nem einzige Dag kumme dräiunzwanzigdusend um.
9 Len uns(us) au nit Chrischtus vusueche, we ä baar vu nene nen vusuecht hän un wäre vu d Schlange umbrocht.
10 Murre au nit, we ä baar vu nene gschtängert hän un wäre umbrocht durch d Vuderba.
11 Des widafuhr nene als ä Vorbild. S isch aba gschriebe uns(us) als Warnig, uf de des End dr Ziit kumme isch.
12 Drum, wer meint, er schtod, soll zueluege, daß sa(er) nit naflegt.
13 Sunscht het äich nur menschlichi Vusuechig troffe. Aba Gott isch treu, der äich nit vusueche losst iba äiri Kraft, sundern macht, daß de Vusuechig so ä End nimmt, daß ihr's vutrage kennt.
14 Drum, mini Liebe, flieht dem Götzedenscht !
15 Ich schwätz doch zue schlaue Mensche; beurdeilt ihr, was i(ich) sag.
16 Dr gsegnete Kelch, den ma(mir) segne, isch der nit de Gmeinschaft mit dem Bluet Chrischti? Des Brot, des ma(mir) breche, isch des nit de Gmeinschaft mit dem Leib (Ranze) Chrischti?
17 Denn ei Brot isch's: So sin ma(mir) vieli ei Leib (Ranze), wel ma(mir) alli an einem Brot teilhän.
18 Luege a des Israel nohch rem Fleisch! Weli de Opfa ässä, schtoht der nit in dr Gmeinschaft mit dem Altar?
19 Was will i(ich) etze dmit sage? Daß des Götzeopfa ebis isch? Odr daß dr Götze ebis isch?
20 Nei, sundern was ma do opfart, des opfart ma d bese Geischta un nit Gott. Etze will i(ich) nit, daß ihr in dr Gmeinschaft dr bese Geischta sin.
21 Ihr kennt nit au d Kelch vum Herrn trinke un d Kelch dr bese Geischta; ihr kennt nit au am Disch vum Herrn teilha un am Disch dr bese Geischta.
22 Odr wen ma(mir) d Herr rusfordere? Sind ma(mir) schtärka als sa(er)?
23 Alles isch recht, aba nit alles dent zum Guete. Alles isch recht, aba nit alles bäut uf.
24 Nemad suech des Sini, sundern was däm andere dent.
25 Alles, was uf däm Fleischmarkt vukauft wird, des ässä, un forsche nit nohch, dmit ihr des Gwisse nit bschwere.
26 Denn "d Erde isch vum Herrn un was drinne isch" (Psalm 24,1).
27 Wenn äich eina vu d Ungläubige iladet un ihr wen higo, so ässä alles, was äich vorgsetzt wird, un forsche nit nohch, dmit ihr des Gwisse nit bschwere.
28 Wenn aba jemads zue äich sage wird: Des isch Opfafleisch, so ässä nit dvu, wägä dem, der s äich gsait het, un dmit ihr des Gwisse nit bschwere.
29 Ich sag aba nit vu dinem eigene Gwisse, sundern vum andere. Denn wurum soll i(ich) des Gwisse vumä andere iba mi Fräiheit urdeile losse?
30 Wenn ich's mit Danksagig gnieß, was soll i(ich) mi dann(dnoh) wägä ebis vuläschtere losse, wofir i(ich) dank?
31 Ob ihr etze ässä odr trinke odr was ihr au den, des den ällei zue Gottes Ehri.
32 Erregt kei Aschtoß, nit bi d Jude noh bi d Grieche noh bi dr Gmeinde Gottes,
33 so we au i(ich) jedem in allem z Gfalle läb un suech nit, was ma(mir), sundern was viele dent, dmit sie grettet wäre.