23 Denn i(ich) ha vum Herrn gregt, was i(ich) äich wietage ha: Dr Herr Jesus, in dr Nacht, do wo na(er) vurote wore isch, nimmt da(er) des Brot,
24 dankt un bricht's un sait: Des isch mi Leib (Ranze), der fir äich ge wird; des den zue minem Adenke.
25 Eso nimmt da(er) au d Kelch nohch rem Ässä un sait: Der Kelch isch dr näji(naii) Packt(Abkumme) in minem Bloet; des den, sooft ihr drüs trinke, zue minem Adenke.
26 Denn sooft ihr vu däm Brot ässä un üs däm Kelch trinke, vukindigt ihr d Dod vum Herrn, bis sa(er) kummt.
27 Wer etze unwürdig vum Brot ißt odr üs däm Kelch vum Herrn trinkt, der wird schuldig si am Leib (Ranze) un Bloet vum Herrn.
28 Dr Mensch pref sich aba selbscht, un so ässä na(er) vu däm Brot un trinke üs däm Kelch.
29 Denn wer so ißt un trinkt, daß sa(er) d Leib (Ranze) vum Herrn nit achtet, der ißt un trinkt sich selba zum Gricht.
30 Drum sin au vieli Schwach un Krank unda äich, un nit wenig sin igschlofe (gschtorbe).