1 Was vu Afang a war, was ma(mir) ghärt hän, was ma(mir) gsäh hän mit unsere Auge, was ma(mir) agluegt hän un unsreri Händ(Pfode) aglengt hän, vum Wort vum Läbä
2 un des Läbä isch erschiene, un ma(mir) hän gsähne un beziige un vukindige äich des Läbä, des ewig isch, des bim Vada (Babbe) war un uns(us) erschiene isch -,
3 was ma(mir) gsähne un ghärt hän, des vukindige ma(mir) auch äich, dmit au ihr mit uns(us) Gmeinschaft ha kene; un unsereri Gmeinschaft isch mit däm Vada (Babbe) un mit sinem Bue Jesus Christus.
4 Un des schribe ma(mir), dmit unseri Fräid(Freud) ganz un gar isch.
5 Un des isch de Botschaft, de ma(mir) vu ihm ghärt hän un äich vukindige: Gott isch Lecht, un in ihm isch kei Finschtanis.
6 Wenn ma(mir) sage, daß ma(mir) Gmeinschaft mit ihm hän, un wandle in dr Finschtanis, so lege ma(mir) un den nit de Wohret.
7 Wenn ma(mir) aba im Lecht wandle, we na(er) im Lecht isch, so hän ma(mir) Gmeinschaft undaänander, un s Bloet vu Jesus, sinem Bue, macht uns(us) sufa vu allar Sind.
8 Wenn ma(mir) sage, ma(mir) hän keini Sinde, so lege ma(mir) uns(us) selba a, un d Wohret isch nit in uns(us).
9 Wenn ma(mir) aba unsri Sinde sage, so isch scha(er) treui un grecht, daß sa uns(us) d Sinde vugit un uns(us) sufa macht vu allar Ungrechtigkeit.
10 Wenn ma(mir) sage, ma(mir) hän nit gsindigt, so mache ma(mir) ihn zum Legner, un si Wort isch nit in uns(us).