16 Un ma(mir) hän kenne glernt un hän glaubt de Liebi, de Gott zue uns(us) het. Gott isch d Liebi; un wer in dr Liebi bliebt, der bliebt in Gott un Gott in nem.
17 Wäge däm isch d Liebi bi uns(us) ganz un gar, daß ma(mir) Gwißheit hän am Dag vum Gricht; denn we na(er) isch, so sin au ma(mir) in däre Welt. Angscht isch nit in dr Liebi,
18 sundern de ganze Liebi tribt d Angscht üs; denn d Angscht rechnet mit Schtrof. Wer sich aba firchtet, der isch nit ganz in dr Liebi.