7 Un dmit i(ich) mi wägä dr hohe Offenbarige nit ibaheb, isch ma(mir) ge ä Pfahl ins Fleisch, nämlich vum Sadan ä Engel, der mi mit d Fuscht schla doet, dmit i(ich) mi nit ibaheb.
8 Wägä dem ha i(ich) draimol zum Herrn gfleht, daß sa(er) vu ma(mir) ab lost.
9 Un na(er) het zue ma(mir) gsait: Loß dirs an minere Gnade guet si; denn mi Kraft isch in d Schwache mächtig. Drum will i(ich) mi am allalebschte rehme wägä minere Schwächi, dmit de Kraft Chrischti bi ma(mir) hust(wohnt).
10 Drum bi i(ich) voll Muet in d Schwächi, in Gschunde werde, in Net(Not), in Vufolgig un Ängscht, um Chrischti wille; denn wenn i(ich) schwach bi, so bi i(ich) schtark.