1 Fange ma(mir) denn abamols a, uns(us) selbscht z empfehle? Odr bruuche ma(mir), we gwissi Lit, Empfehlige(Ziignis Bref) an äich odr vu äich?
2 Ihr sin unsa Bref, in unsrem Herz gschriebe, un gläse vu alle Mensch!
3 Isch doch bekannt wore, daß ihr ä Bref Chrischti sin, durch unsa Denscht zuebreitet(zwäg gmacht), gschriebe nit mit Tinte, sundern mit däm Geischt vum lebändige Gott, nit uf schteinerni Blatte(Dafle), sundern uf fleischerne Blatte(Dafle), nämlich äiri Herze.
4 So ä Vuträue aba hän ma(mir) durch Chrischtus zue Gott.
5 Nit daß ma(mir) tichtig sin vu uns(us) selba üs, uns(us) ebis zuezrechne als vu uns(us) selba üs; sundern daß ma(mir) tichtig sin, isch vu Gott,
6 der uns(us) au tichtig gmacht het zue Diena vum näji(naii) Packt(Abkumme), nit vum Buechschtabe, sundern vum Geischt. Denn dr Boechschtabe bringt einem um, aba dr Geischt macht lebändig.
7 Wenn aba scho des Amt, des d Dod brint un des mit Buechschtabe in Schtei (Wackes) ghaue war, Herrlichkeit het, so daß de Israeliten des Gsicht(Visasch) vum Moses nit aluege kenne wägä dr Herrlichkeit uf sinem Gsicht(Visasch), de doch ufghert het,
8 we soll nit viel me des Amt, des d Geischt git, Herrlichkeit ha?
9 Denn wenn des Amt, des zue d Vudammnis fihrt, Herrlichkeit het, weviel me het des Amt, des zue d Grechtigkeit fihrt, ibamessig Herrlichkeit.
10 Jo, säli Herrlichkeit isch nit fir Herrlichkeit z achte gegeiba d ibamessigä Herrlichkeit.
11 Denn wenn des Herrlichkeit het, was ufhert, weviel me wird des Herrlichkeit ha, was bliebt.
12 Wel ma(mir) etze solchi Hoffnig hän, sin ma(mir) voll große Zuevasicht
13 un den nit we Moses, der ä Decki vor si Gsicht(Visasch) ghängt het, dmit de Israelite nit sähn kenne des End dr Herrlichkeit, de ufhert.
14 Aba ihr Gmeht(Sinn) wird vuschtockt. Denn bis uf d hiitige Dag bliebt de Decki zuedeckt iba däm alte Teschtament, wenn sie`s läse, wel sie nur in Chrischtus abdoe wird.
15 Aba bis uf d hiitige Dag, wenn Moses gläse wird, hängt de Decki vor ihrem Herz.
16 Wenn Israel aba sich umkehrt zum Herrn, so wird de Decki wägdoe.
17 Dr Herr isch dr Geischt; wo aba dr Geischt vum Herrn isch, do isch Fräiheit.
18 Etze aba luege ma(mir) alli mit ufdecktem Gsicht(Visasch) de Herrlichkeit vum Herrn we in nem Schpegel, un ma(mir) wäre vuklärt in si Bild vu eina Herrlichkeit zue d andere vum Herrn, der dr Geischt isch.