11 Wel ma(mir) etze wisse, daß dr Herr z firchte isch, sueche ma(mir) Mensche z gwinne; aba vor Gott sin ma(mir) bekannt. Ich hoffe aba, daß ma(mir) au vor äirem Gwisse bekannt sin.
12 Dmit empfehle ma(mir) uns(us) nit abamols bi äich, sundern gen äich Alaß, äich unsa z rehme, dmit ihr sage kennt däne, de sich vum Üußere rehme un nit vum Herz üs.
13 Denn wenn ma(mir) üßa uns(us) ware, so wars fir Gott; sin ma(mir) aba bsunne, so sin ma(mir)'s fir äich.
14 Denn de Liebe (Lebi) Chrischti drängt uns(us), zmol ma(mir) ibaziigt sin, daß, wenn eina fir alli gschtorbe isch, so sin sie alli gschtorbe.
15 Un na(er) isch drum fir alli gschtorbe, dmit, de do läbä, etze nit sich selbscha läbä, sundern däm, der fir sie gschtorbe un ufgschtande isch.
16 Drum kennen ma(mir) vu etze a nemads me nohch rem Fleisch; un au wenn ma(mir) Chrischtus kennt hän nohch rem Fleisch, so kenne ma(mir) nen doch etzed so nimi.
17 Drum: Isch jemads in Chrischtus, so isch scha(er) ä näjes(naies) Gschöpf; des Alte isch vugange, lueg, Näjes(Naies) isch wore.
18 Aba des ällei vu Gott, der uns(us) mit sich selba vusehnt het durch Chrischtus un uns(us) des Amt ge, des de Vusehnig predigt.
19 Denn Gott war in Chrischtus un vusehnt de Welt mit sich selba un rechnet ne ihri Sinde nit zue un het unda uns(us) ufgrichtet des Wort vu dr Vusehnig.
20 So sin ma(mir) etze Botschafter an Chrischti Schtatt, denn Gott ermahnt durch uns(us); so bitte ma(mir) etze an Chrischti Schtatt: Len äich vusehne mit Gott!
21 Denn na(er) het den, der vu keina Sinde gwißt het, fir uns(us) als Sinde gmacht, dmit ma(mir) in nem de Grechtigkeit hätte, de vor Gott gilt.