1 Was etze des Kumme unsares Herrn Jesus Chrischtus agoht un unsri Vubindig mit nem, so bitte ma(mir) äich, lebi Breda,
2 daß ihr äich in äirem Sinn (Gmeht) nit so schnell wacklig wäre noh erschrecke len - nit durch ä Wissagig noh durch ä Wort odr ä Bref, der vu uns(us) si soll -, als isch dr Dag vum Herrn scho do.
3 Len äich vu nemads vufihre, in kei Art; denn zvor mueß des Wäggoh vu Gott kumme un dr Mensch dr Bosheit sich zeige (offenbare), dr Bue vum Vuderbe.
4 Er isch dr Fäind(Find, Gegna), der sich hoch hebt iba alles, was Gott odr Gottesdenscht heißt, so daß sa(er) sich in d Tempel Gottes hockt un vorgit, er isch Gott.