1 Un s wird ma(mir) ä Rohr ge, nem Meßschtab (Zollschtock) glich, un ma(mir) wird gsait: Schtand uf un miß d Tempel Gottes un d Altar un de dert abäte (ahimmle).
2 Aba d üßere Vorhof vum Tempel loß wäg un miß sen nit, denn na(er) isch d Heide ge; un di heilige Schtadt wäre sie vutrammbe zweievierzig Monet lang.
3 Un i(ich) will mini zwei Ziige Macht ge, un sie solle weissage dusigzweihundatunsechzig Däg lang, azogä mit Trauakleida.
4 Des sin de zwei Elbaium un de zwei Laichta, de vor rem Herrn dr Erde schtehn.
5 Un wenn nene jemads Schadä doe will, so kummt Fiir üs ihrem Mul (Gosch) un gässä(vuzehrt) ihri Gegna(Feinde); un wenn nene jemads Schadä doe will, mueß sa(er) so umbrocht wäre.
6 De hän Macht, d Himmel z vuschleße, dmit s nit regnet in d Däg ihra Wissagig, un hän Macht iba`s Wassa, des in Bloet z vuwandle un d Erde z schla mit Plage alla Art, sooft sie wen.
7 Un wenn sie ihr Zignis gmacht hän, so wird des Tier, des üs däm Abgrund ufschtiegt, mit tene kämpfe un wird sie ibawinde un wird sie umbringe.
8 Un ihr Leichnam wäre liege uf fem Marktplatz vu d große Schtadt, de heißt geischtlich: Sodom un Ägypte, wo au ihr Herr kriizigt wird.
9 Un Lit vu ällei Mensche un Schtämm un Schproche un Natione sähn ihr Leichnam dräi Däg un ä halbe un losse nit zue, daß ihr Leichnam ins Grab glegt wäre.
10 Un de uf d Erde huse, fräie sich doriba un sin frehlich un wäre änanda Gschenkli schicke; denn de zwei Prophete hän quält, de uf d Erde husste.
11 Un nohch dräi Däg un nem halbe fahrt in sie dr Geischt vum Läbä vu Gott, un sie schtelle sich uf ihri Feß; un ä großi Angscht flegt uf de, de sie sähn.
12 Un sie hän ghärt ä großi Schtimm vum Himmel zue nene sage: Schtiege ruff! Un sie schtiege ruf in d Himmel in einare Wolke, un s sähn sie ihri Gegna(Feinde).
13 Un zue dselbe Schtund bassiert ä großes Erdbebe, un d zehnte Deil vu d Schtadt flegt zämme; un s wäre umbrocht in däm Erdbebe siebedusig Lit, un de andere vuschrekä un gän däm Gott vum Himmel d Ehri.
14 Des zweite Wehe isch vorbi; lueg, des dritte Wehe kummt schnell.
15 Un dr siebte Engel blost sini Päpere; un s erhebe sich großi Schtimme im Himmel, de sage: S sin de Lända vu d Welt unsares Herrn un vu sinem Chrischtus kumme, un na(er) wird regiere vu Ewigkeit zue Ewigkeit.
16 Un de vieräzwanzig Älteschte, de vor Gott uf ihre Throne hocke, flege ane uf ihr Visasch (Gsicht) un bäte Gott a
17 un sage: Mir danke dir, Herr, allmächtiga Gott, der dü bisch un der dü warsch, daß dü an di gnumme hesch di großi Macht un herrschesch!
18 Un de Velka sin zornig wore; un s isch kumme di Zorn (Wuet) un de Ziit, di Dote z richte un d Lohn z ge dinene Knecht, d Prophete un d Heilige un däne, de di Name firchte, d Kliene un d Greschte, un z vunichte, de d Erde vunichte.
19 Un dr Tempel Gottes im Himmel wird ufdoe, un d Lade vu sinem Packt(Abkumme) wird in sinem Tempel sichtbar; un s gschähe Blitze un Schtimme un Dunnda un Erdbebe un ä große Hagel.