10 Un na(er) fihrt mi hi im Geischt uf ä große un hohe Berg un zeigt ma(mir) de heilige Schtadt Jerusalem nabkumme üs sem Himmel vu Gott,
11 de het d Herrlichkeit Gottes; ihr Lecht war glich däm allaedelschte Schtei (Wackes), nem Jaspis, klar we Kristall;
12 sie het ä großi un hohi Muche un het zwöelf Tore un uf d Tore zwöelf Engel un Name druf gschriebe, nämlich de Name vu d zwöelf Schtämm vu d Israelite:
13 vu Oschte dräi Tore, vu Norde dräi Tore, vu Süde dräi Tore, vu Weschte dräi Tore.
14 Un de Muche vu d Schtadt het zwöelf Grundschtei un uf dene de zwöelf Name vu d zwöelf Aposchtel vum Lamm.