Atos 2

14 Do schtoht Petrus uf mit d Elf, hebt si Schtimm un schwätzt zue nene: Ihr Jude, liebe(lebi) Männa un alli, de ihr in Jerusalem wohne, des isch äich kundgmacht, un len mi Wort zue äire Ohre igo!

15 Denn de sin nit bsofe, we ihr meine, ischs doch erscht de dritte Schtund am Dag;

16 sundern des isch's, was durch d Prophete Joel gsait worde isch (Joel 3,1-5): "

17 Un s soll gschähe in d letschte Däg, sait Gott, do will i(ich) üsgieße vu minem Geischt uf alles Fleisch; un äiri Buebä un äiri Techtare solle weissage, un äiri Jinglinge solle Gsichta säh, un äiri Alte solle Traim ha;