1 Paulus aba luegt d Hohe Rot a un sait: Ihr Männa, liebe Breda, i(ich) ha mi Läbä mit guetem Gwisse vor Gott gfihrt, bis uf dän Dag.
2 Dr Hohepriester Hananias aba bpfiehlt däne, de um nen gschtande sin, nem uf s Mul (d Gosch) z schla.
3 Do sait Paulus zue nem: Gott wird di schla, dü Schienheiliger (vubutzti Wand)! Dü sitzesch do un richtesch mi nohch rem Gsetz un losch mi schla gege s Gsetz?
4 Aba de däbischtehn, sage: Bleidig nit d Hohenpriester Gottes?
5 Un Paulus sait: Lebi (Liebe) Breda, i(ich) wußt`s nit, daß sa(er) dr Hohepriester isch. Denn`s schtoht gschriebe (2. Moses 22,27): "Däm Obaschte vu dinem Volk sollsch dü nit flueche."
6 Als aba Paulus erkennt, daß ä Deil Sadduzäer war un dr andere Deil Pharisäer, reft er im Rot: Ihr Männa, liebe Breda, i(ich) bi ä Pharisäer un ä Bue vu mä Pharisäer. Ich wir azeigt um dr Hoffnig un um dr Uferschtehig vu d Dote wägä.
7 Als sa(er) aba des gsait het, entschtoht Zwitracht zwische Pharisäer un Sadduzäer, un de Vusammlig (Bagasch) schpaltet sich.
8 Denn de Sadduzäer sage, s gib keini Uferschtehig noh Engel un Geischta; de Pharisäer aba lehre beides.
9 S entschtoht aba ä großes Gschrei (Geblär); un ä baar Schriftglehrti vu d Partai dr Pharisäer isch uf gschtande, schtritt un sage: Mir finde nigs Beses a däm Mensch; villicht het ä Geischt odr ä Engel mit nem gschwätzt.
10 Als aba de Zwitracht groß wird, bfirchtet dr Oberscht, sie kennte Paulus zerrieße, un het Soldate nabgoh lo um Paulus ne wägzrieße un in d Burg zfihre.
11 In dr nägschte Nacht aba schtoht dr Herr bi nem un sait: Nur nit d Muet vuliere (Kopf hoch)! denn we dü fir mi in Jerusalem Ziige warsch, so mueß dü au in Rom Ziige si.
12 Als ses aba Dag wird, find(rottete) sich ä baar Jude zsämme un vuschwäre sich, nit z ässä noh zue trinke, bis sie Paulus umbrocht hän.
13 S ware aba me als vierzig, de de Vuschwörig gmacht hän.
14 De gehn zue d Hohenpriester un Älteschte un sage: Mir hän uns(us) durch ä Eid bunde, nigs zue ässä, bis ma(mir) Paulus umbrocht hän.
15 So luege etze ihr mit däm Hohe Rot bi däm Oberscht, daß sa(er) nen zue äich rundafihre losst, als wellet ihr nen gnaua vuhäre; ma(mir) aba sin parat, nen umzbringe, bvor ra(er) vor äich kummt.
16 Als aba dr Bue vu d Schweschta vum Paulus vum Aschlag ghärt het, goht da(er) un kummt in d Burg un vuzehlt`s Paulus.
17 Paulus aba reft eina vu d Hauptlit zue sich un sait: Fihr den jungen Ma zum Oberscht, denn na(er) het nem ebis z sage.
18 Der nimmt nen un fihrt nen zum Oberscht un sait: Dr Gfangene Paulus het mi zue sich röfä losse un mi gfrogt, ob i(ich) den junge Ma zue dir fihre doe, der dir ebis z sage het.
19 Do nimmt nen dr Oberscht bi dr Hand un fihrt nen uf d siete un het nen gfrogt: Was isch's, des dü ma(mir) z sage hesch?
20 Er aba sait: D Jude sin ibaigkumme(einig wore), di z bitte, daß dü Paulus morge vor d Hohe Rot nabbringe losch, so als wen sie nen gnaua vuhäre.
21 Dü aba traue ne nit; denn me als vierzig Männa vu nene lauere nem uf; de hän sich vuschwore, nit z ässä noh z trinke, bis sie nen umbrocht hän; un etzed sin sie parat un warte uf di Zuesag.
22 Do losst dr Oberscht d junge Ma go un bfielt nem, nemads z sage, daß sa(er) nem des gsait(vurote, ereffnet) het.
23 Un dr Oberscht reft zwei Hauptlit zue sich un sait: Zweihundat Soldate solle sich parat mache, daß sie nohch Cäsarea zehn, un siebzig Rieta un zweihundat Schütze fir di dritti Schtund in d Nacht;
24 un hebet (haltet) Tiere parat, Paulus drufzsetze un wohlvuwahrt zum Schtadthaltr Felix z bringe.
25 Un na(er) schribt ä Bref, der lutet:
26 Klaudius Lysias däm edle Schtadthaltr Felix: Größ zvor!
27 Den Ma hän d Jude packt un wen nen umbringe. Do kummt i(ich) mit Soldate dzue un entriß nen un wir gwar, daß sa(er) ä römischa Birga isch.
28 Do i(ich) aba erfahre wot, wurum sie nen aklagt hän, fihr i(ich) nen abe vor ihr Hohe Rot.
29 Do find i(ich), daß sa(er) agschwärzt wird wägä Froge in ihrem Gsetz, aba kei Aklag gege sich het, uf de Dod odr Gfängnis (Loch) schtoht.
30 Un als vor mi kummt, daß ä Aschlag gege der Ma plant isch, schick i(ich) nen gli druf zue dir un wies au de Akläga a, vor dir zue sage, was sie gege nen hän.
31 D Soldate nähmä Paulus, we nene bfohle war, un fihre nen in dr Nacht nohch Antipatris.
32 Am nägschte Dag aba len sie d Rieta mit nem ze un kähre wieda in d Burg zruck.
33 Als aba de nohch Cäsarea kumme, ibagän sie d Bref däm Schtadthaltr un fihre nem au Paulus vor.
34 Als dr Schtadthaltr d Bref gläse het, het da(er) gfrogt, üs welem Land er isch. Un als er gwar wird, daß sa(er) üs Zilizien isch, sait da(er):
35 Ich will di vuhäre, wenn dini Akläga au do sin. Un na(er) losst nen in Gwahrsam neh im Palascht vum Herodes.