1 Agrippa aba sait zue Paulus: S isch dir erlaubt, fir di selba z schwätze. Do schtreckt Paulus d Hand üs un vuantwortet sich:
2 S isch ma(mir) arg leb(lieb), Kenig Agrippa, daß i(ich) mi hiit vor dir vuantworte soll wägä all däne Sache, wo i(ich) vu d Jude agschwärzt wir,
3 vor allem wel dü alli Ordnige un Schtrietfroge vu d Jude kennsch. Drum bitt i(ich) dich, mich ruehig azhäre.
4 Mi Läbä vu klei uf, we i(ich)`s vu Afang a unda minem Volk un in Jerusalem zuebrocht ha, isch alle Jude nigs näjes(naies),
5 de mi vu freher kenne, wenn sie`s beziige wen. Denn nohch dr allaschtrengschte Richtig unsres Glaube ha i(ich) gläbt als Pharisäer.
6 Un etze schtand i(ich) do un wär azeigt wägä dr Hoffnig uf de Vuheißig, de unsari Vädere vu Gott ge isch.
7 Uf ihri Erfillig hoffe de zwöelf Schtämm vu unsrem Volk, wenn sie Gott bi Dag un Nacht imma diene. Wäge der Hoffnig wir i(ich), oh Kenig, vu d Jude agschwärzt.
8 Wurum wird des bi äich fir unmeglich ghalte, daß Gott Doti uferweckt?
9 Zwar ha au i(ich) selba gmeint, i(ich) möß viel gege d Name Jesus vu Nazareth doe.
10 Des ha i(ich) in Jerusalem au doe; dert ha i(ich) vieli Heiligi ins Gfängnis (Loch) brocht, wozue i(ich) Vollmacht vu d Hohenpriester gregt ha. Un wenn sie umbrocht wäre solle, ha i(ich) mi Schtimm dzue ge.
11 Un in alle Synagoge (Gotteshus) (Gotteshiisa) ha i(ich) sie me(oft) durch Schtrofe zum Läschtere zwunge, un i(ich) wetete arg gege sie, un vufolgt sie au bis in fremdi Schtädt.
12 Als i(ich) etze nohch Damaskus greist bin mit Vollmacht un im Uftrag dr Hohenpriester,
13 sieh i(ich) midde am Dag, oh Kenig, uf däm Wäg ä Lecht vum Himmel, heller als dr Glanz vu d Sunne, des mich un de mit ma(mir) greist ware umlaichtet het.
14 Als ma(mir) aba alli uf d Bode gfloge sin, ha i(ich) ä Schtimm zue ma(mir) schwätze ghärt, de sait uf hebräisch: Saul, Saul, was vufolgsch dü mich? S wird dir schwer si, gege d Schtachel üszschla.
15 Ich aba sag: Herr, wer bisch dü? Dr Herr sait: Ich bi Jesus, den dü vufolgsch;
16 schtand etze uf un schtell di uf dini Feß. Denn dzue bi i(ich) dir erschiene, um dich z erwähle zum Diena un zum Ziige fir des, was dü vu ma(mir) gsähne hesch un was i(ich) dir noh zeigä will.
17 Un i(ich) will di errette vu dinem Volk un vu d Heide, zue däne i(ich) di schick,
18 um ne d Auge ufzmache, daß sie sich umkähre vu d Nacht zum Lecht un vu d Gwalt vum Sadan zue Gott. So wäre sie Vugebig vu d Sinde gregä un des Erbdeil samt däne, de gheiligt sin durch d Glaube an mi.
19 Drum, Kenig Agrippa, war i(ich) dr himmlische Erschinig nit unghorsam,
20 sundern vukindigt zerscht däne in Damaskus un in Jerusalem un im ganze jüdischen Land un dann(dnoh) au d Heide, sie solle Buße doe un sich zue Gott umkähre un rechtschaffeni Werke dr Buße doe.
21 Wägä däm hän mi d Jude im Tempel packt un vusuecht, mich umzbringe.
22 Aba Gottes Hilf ha i(ich) ka bis zum hiitige Dag un schtand etze do un bi si Ziige bi groß un klei un sag nigs, als was de Prophete un Moses vorusgsait hän:
23 daß d Chrischtus liede soll un als erschta ufschtoht vu d Dote un vukindige des Lecht sinem Volk un d Heide.
24 Als sa(er) aba des zue sinere Vuteidigig gsait het, sait Festus mit luta Schtimm: Paulus, dü bisch Vuruckt! Des große Wisse macht di wahnsinnig.
25 Paulus aba sait: Edler Festus, i(ich) bi nit Vuruckt, sundern i(ich) sag wahri un vuninftige Wort.
26 Dr Kenig, zue dem i(ich) fräi uff schwätz, vuschtoht sich uf de Sach. Denn i(ich) bi gwiß, daß nem nigs dvu vuborge isch; denn des isch nit im Eckli bassiert.
27 Glaubsch dü, Kenig Agrippa, d Prophete? Ich weiß, daß dü glaubsch.
28 Agrippa aba sait zue Paulus: S fehlt nit viel, so wirsch dü mich noh ibarede un ä Chrischt üs ma(mir) mache.
29 Paulus aba sait: Ich winsch vor Gott, daß iba kurz odr lang nit ällei dü, sundern alli, de mi hiit härä, des däte, was i(ich) bi, üsgnumme d Fessle.
30 Do schtoht dr Kenig uf un dr Schtadthaltr un Berenike un de bi nene hocke.
31 Un als sie sich zruckzoge hän, schwätze sie mitänanda un sage: Der Mensch het nigs doe, was d Dod odr Gfängnis (Loch) vudent het.
32 Agrippa aba het zue Festus gsait: Der Mensch kennt fräiglosse wäre, wenn na(er) sich nit uf d Kaisa bruefe hät.