Hebreus 12

5 un hän eze d Troscht vugässä, der zue äich schwätzt we zue sinene Kinda (Sprüche 3,11.12): "Mi Bue, acht nit gring de Zucht(Erziehig) vum Herrn un vuzag nit, wenn dü vu nem gschtroft wirsch.

6 Denn wen dr Herr leb(lieb) het, den zichtigt da(er), un na(er) schlat jede Bue, den na(er) animmt."

7 S dient zue äira Zucht(Erziehig), wenn ihr was dulde mehn. We mit sinene Kinda goht Gott mit äich um; denn wo isch ä Bue, den dr Vada (Babbe) nit zrechtwiest(zichtigt)?

8 Sin ihr aba ohni Zucht(Zichtig), de doch alli hän, so sin na(ihr) Üsgschtoßeni un nit Kinda.

9 Wenn unsri eigene Vädare uns(us) zichtigt hän un ma(mir) sie doch gachtet hän, solle ma(mir) uns(us) dann(dnoh) nit viel me untaordne däm geischtliche Vada (Babbe), dmit ma(mir) läbä?