1 Drum soll ma(mir) desto me achte uf des Wort, des ma(mir) härä, dmit ma(mir) nit am Ziel vorbäitriebe.
2 Denn wenn des Wort fescht war, des durch Engel gsait wore isch, un jedi Ibatretig un jedes Bes si rechti schtrof gregt het,
3 we wen ma(mir) dvukumme, wenn ma(mir) ä so großes Heil nit achte, des si Afang het mit dr Predigt vum Herrn un bi uns(us) undaschtizt wird durch de, de s ghärt hän?
4 Un Gott het dzue Ziignis ge durch Zeiche, Wunda un manchali mächtige Tate un durch de Üsdeilig vum heilige Geischt nohch sinem Wille.
5 Denn nit d Engel het da(er) de zuekinftigi Welt folgsam gmacht, vu der ma(mir) schwätze.
6 S beziigt aba eina bi eina Schtell un sait (Psalm 8,5-7): "Was isch dr Mensch, daß dü a nen denksch, un d Mensche Bue, daß dü uf nen acht hesch?
7 Dü hesch nen ä kleini Ziit kleina si losse als de Engel; mit Pries un Ehri hesch dü nen gkrönt;
8 alles hesch dü unda sini Feß doe." Wenn na(er) nem alles unda d Feß doe het, so het da(er) nigs üsgnumme, was nem nit folgsam wär. Etze aba sähn ma(mir) noh nit, daß nem alles folgsam isch.
9 Däm aba, der "ä kleini Ziit kleina gsi isch als de Engel", Jesus, sähn ma(mir) durch des Liede vum Dod "gkrönt mit Pries un Ehri"; denn durch Gottes Gnade soll la(er) fir alli d Dod schmeckä.
10 Denn s ziemt sich fir den, wägä däm alli Sache sin un durch den alli Sache sin, daß sa(er), der vieli Buebä zue d Herrlichkeit gfihrt het, d Afänga vu ihrem Heil, durch Liede vullbrocht.
11 Denn wel sie alli vu nem kumme, beidi, der heiligt un de gheiligt wäre, drum schämt da(er) sich au nit, sie Breda z nenne,
12 un sait (Psalm 22,23): "Ich will di Name vukindige mine Breda un midde in dr Gmeinde dir lobsinge."
13 Un nomol (Jesaja 8,17): "Ich will mi Vuträue uf nen setze"; un nomol (Jesaja 8,18): "Lueg, do bi i(ich) un de Kinda, de ma(mir) Gott ge het."
14 Wel etze de Kinda vu Fleisch un Bloet sin, het au er's gliech agnumme, dmit da(er) durch si Dod de Macht nähmä däm, der Gwalt iba d Dod het, nämlich däm Deufel,
15 un de erleste, de durch Angscht vor rem Dod im ganze Läbä Knecht si meßte.
16 Denn na(er) nimmt sich nit dr Engel a, sundern dr Kinda Abrahams nimmt da(er) sich a.
17 Drum moeß sa(er) in allem sinene Breda gli wäre, dmit da(er) barmherzig wird un ä treue Hoherpriester vor Gott, z sühne de Sinde vum Volk.
18 Denn wobi na(er) selba glitte het un vusuecht worde isch, ka na(er) helfe däne, de vusuecht wäre.