1 S liet aba eina krank do, Lazarus üs Betanien, däm Dorf (Kaff) vu d Maria un ihra Schweschta Marta.
2 Maria aba war`s, de d Herr (Jesus) mit Salbel gsalbt un sini Feß mit ihre Hoor trocknet het. Däre ihr Brueda Lazarus war krank.
3 Do schickte de Schweschtare zue Jesus un len nem sage: Herr, lueg, der, den dü leb(lieb) hesch, liet krank do.
4 Als Jesus des ghärt het, sait da(er): De Kranket isch nit zum Dod, sundern zue d Vuherrlichung Gottes, dmit dr Bue Gottes dodurch vuherrlicht wird.
5 Jesus aba het Marta leb(lieb) un ihri Schweschta un Lazarus.
6 Als sa etze ghärt het, daß sa(er) krank war, bliebt er noh zwei Däg a däm Platz, wo na war;
7 dnohch sait da zue sinene Jinger: Len uns(us) wieda nohch Judäa ze!
8 Sini Jinger aba sage zue nem: Meischta, ebe noh wen d Jude di schteinige, un dü willsch wieda derthi ze?
9 Jesus git zantwort: Het nit d Dag wöelf Stunden? Wer am Dag umägoht, der flegt sich nit nah; denn na sieht s Lecht vu d Welt.
10 Wer aba bi Nacht umägoht, der flegt ane; denn s isch kei Lecht in nem.
11 Des het da gsait, un dnoh sait da(er) zue nene: Lazarus, unsa Fründ(Freund), schloft, aba i(ich) gang hi, nen ufzwecke.
12 Do sage sini Jinger: Herr, wenn na schloft (pfüssä), wird's bessa mit nem.
13 Jesus aba schwätzt vu sinem Dod; sie meine aba, er schwätzt vum normale Schlof (Pfüss).
14 Do het`s ne Jesus fräi üsä gsait: Lazarus isch gschtorbe;
15 un i(ich) bi froh um äich, daß i(ich) nit dogsi bi, dmit da glaubt. Aba len uns(us) zue nem go!
16 Do sait Thomas, der Zwilling gnennt wird, zue d Jinger: Len uns(us) mit nem go, daß ma(mir) mit nem schterbe!
17 Als Jesus kummt, findet da Lazarus scho vier Däg im Grab liege.
18 Betanien aba war nohch bi Jerusalem, etwa ä halbe Schtund wäg.
19 Un vieli Jude ware zue Marta un Maria kumme, sie z tröschte wägä ihrem Brueda.
20 Als Marta etze ghärt het, daß Jesus kummt, goht sie nem entgegä; Maria aba bliebt dheim hocke.
21 Do sait Marta zue Jesus: Herr, wärsch dü do gsi, mi Brueda wär nit gschtorbe.
22 Aba au etzed weiß i(ich): Was dü bittesch vu Gott, des wird dir Gott ge.
23 Jesus sait zue ihr: Di Brueda wird ufschtoh.
24 Marta sait zue nem: Ich weiß wohl, daß sa ufschtoh wird - bi dr Uferschtehig am Jingschte Dag.
25 Jesus sait zue ihr: Ich bi d Uferschtehig un des Läbä. Wer an mi glaubt, der wird läbä, au wenn na schtirbt;
26 un wer do läbt un glaubt an mi, der wird nimmi schterbe. Glaubsch dü des?
27 Sie sait zue nem: Jo, Herr, i(ich) glaub, daß dü dr Chrischtus bisch, dr Bue Gottes, der in d Welt kumme isch.
28 Un als sie des gsait het, goht sie hi un reft ihri Schweschta Maria heimlich un sait zue ihr: Dr Meischta isch do un rueft di.
29 Als Maria des ghärt het, schtoht sie schnell uf un kummt zue nem.
30 Jesus aba war noh nit in des Dorf (Kaff) kumme, sundern war noh dert, wo nem Marta begegnet war.
31 Als d Jude, de bi ihr im Hus ware un sie tröschtet hän, sähn, daß Maria schnell ufschtod un üsä gange isch, gehn sie ihr nohch, wel sie denkt hän: Sie goht zum Grab, um dert z hiile.
32 Als etze Maria dohi kummt, wo Jesus war, un sieht nen, flegt sie nem vor d Feß un sait zue nem: Herr, wärsch dü do gsi, mi Brueda wär nit gschtorbe.
33 Als Jesus sieht, we sie hiilt un we au d Jude hiilä, de mit ihr kumme ware, wird da bes im Geischt un wird arg trurig
34 un sait: Wo hän ihr nen higlegt? Sie sage nem: Herr, kumm un lueg`s da a!
35 Un Jesus gehn d Auge iba.
36 Do sage d Jude: Lueg, we het da(er) nen leb(lieb) ka!
37 Ä baar aba unda ne sage: Er het däm Blindä d Auge ufdoe; ka er nit au mache, daß der nit schterbe moeß?
38 Do wird Jesus abamols bes un kummt zum Grab. S war aba ä Höhli, un ä Schtei (Wackes) liet dvor.
39 Jesus sait: Hebt d Schtei (Wackes) wäg! Do sait zue nem Marta, de Schweschta vum Vuschtorbene: Herr, er stinkt scho; denn na liet sit vier Däg do.
40 Jesus sait zue ihr: Hab i(ich) dir nit gsait: Wenn dü glaubsch, wirsch dü d Herrlichkeit Gottes säh?
41 Do hebe sie d Schtei (Wackes) wäg. Jesus aba hebt sini Auge uf un sait: Vada (Babbe), i(ich) dank dir, daß dü mi ghärt hesch.
42 Ich weiß, daß dü mi alliziit hersch; aba um d Lit wägä, de do sin, sag ich's, dmit sie glaube, daß dü mi gschickt hesch.
43 Als sa(er) des gsait het, reft er mit luta Schtimm: Lazarus, kumm üsä!
44 Un dr Vuschtorbene kummt üsä, bunde mit Grabdecha an d Feß un Händ(Pfode), un si Gsicht (Visasch) war vuhillt mit nem Schweißduech. Jesus sait zue nene: Lese de Bindene un len nen go!
45 Vieli etze vu d Jude, de zue Maria kumme ware un gsäh hän, was Jesus doe het, glaube a nen.
46 Ä baar aba vu nene gehn hi zue d Pharisäer un sage ne, was Jesus doe het.
47 Do vusammle d Hohenpriester un d Pharisäer d Hohe Rot un sage: Was den ma(mir)? Der Mensch doet vieli Zeiche.
48 Losse man so, dann(dnoh) wäre sie alli a nen glaube, un dann(dnoh) kumme d Röma un nähmä uns(us) s Land un d Lit.
49 Eina aba vu nene, Kaiphas, der in däm Johr Hoherpriester war, sait zue nene: Ihr wißt nigs;
50 ihr bedenkt au nit: S isch bessa fir äich, ä Mensch schtierbt fir s Volk, als daß des ganze Volk vugoht.
51 Des het da aba nit vu sich üs gsait, sundern wel la in däm Johr Hoherpriester war, wissagt er. Denn Jesus soll schterbe fir s Volk,
52 un nit fir des Volk ällei, sundern au, um de vuschtraite Kinda Gottes zämmezbringe.
53 Vu däm Dag a war`s fir sie bschlosse, daß sie nen umbringe däte.
54 Jesus aba goht nimi fräi umä unda d Jude, sundern goht vu dert wäg in ä Gegend nohch bi d Wüschte, in ä Schtadt mit Name Ephraim, un bliebt dert mit d Jinger.
55 S war aba nohch des Passafescht vu d Jude; un vieli üs dr Gegend gehn nuf nohch Jerusalem vor rem Fescht, daß sie sich sufa gmacht hän.
56 Do froge sie nohch Jesus un schwätze mitänanda, als sie im Tempel gschtande sin: Was meinet ihr? Er wird doch nit zum Fescht kumme?
57 D Hohenpriester un Pharisäer aba hän Bfehl ge: Wenn jemads weiß, wo na(er) isch, soll la(er)'s azeige, dmit sie nen packe kennte.