53 Jesus sait zue nene: Gwiß, gwiß, i(ich) sag äich: Wenn ihr nit des Fleisch vum Menschebue ässä un si Bloet trinke den, so hän ihr kei Läbä in äich.
54 Wer mi Fleisch ißt un mi Bloet trinkt, der het des ewige Läbä, un i(ich) wär nen am Jingschte Dag uferwecke.
55 Denn mi Fleisch isch des wahre Ässä, un mi Bloet isch dr wahr Trunk.
56 Wer mi Fleisch ißt un mi Bloet trinkt, der bliebt in ma(mir) un i(ich) in nem.
57 We mi d lebändige Vada (Babbe) gschickt het un i(ich) läb um mi Vada (Babbe) wille, so wird au, wer mi ißt, läbä wägä ma(mir).
58 Des isch des Brot, des vum Himmel kumme isch. S isch nit we bi d Vädere, de gässä hän un gschtorbe sin. Wer des Brot ißt, der wird läbä in Ewigkeit.