Lucas 10

25 Un lueg, do schtoht ä Schriftglehrte uf, vusuecht nen un sait: Meischta, was mueß i(ich) doe, daß i(ich) des ewige Läbä greg (ererbe)?

26 Er aba sait zue nem: Was schtoht im Gesetz gschriebe? Was liesesch dü?

27 Er git zantwort un sait: "Dü sollsch d Herrn, di Gott, liebe vu ganzem Herze, vu ganza Seele, vu alle Kräfte un vu ganzem Gmet, un di Nächschte we dich selbscht" (5. Moses 6,5; 3. Moses 19,18).

28 Er aba sait zue nem: Dü hesch recht gantwortet; doe des, so wirsch dü läbä.

29 Er aba wot sich selbscht guet schtellä un sait zue Jesus: Wer isch denn mi Nächschte?

30 Do git Jesus antwort un sait: S war ä Mensch, der goht vu Jerusalem nab nohch Jericho un flegt unda d Raiba (Deb, Vubrecha); de zen nen üs un schle nen un mache sich dvu un len nen halbdot liege.

31 Ä Prieschter isch aba di selbi Schtroß abezoge; un als er nen sieht, goht er vorbi.

32 genau so au ä Levit: als er zue dr Schtell kummt un nen sieht, goht er vorbi.

33 Ä Samariter aba, der uf dr Reise war, kummt dohi; un als er nen sieht, jammats nen;

34 un er goht zue nem, gießt El un Wi uf sini Wunde un vubindet sie, hebt nen uf si Tier un bringt nen in ä Herberge un vusorgt nen.

35 Am nägschte Dag zeht er zwei Silbagrosche üsä, git sie däm Wirt un sait: Vusorg nen; un wenn dü me üsgibscht, will i(ich) dir's zahle, wenn i(ich) wiedakumm.

36 Wer vu däne draie, meinsch dü, isch dr Nächste gsi däm, der unda d Raiba (Deb, Vubrecha) gflogä war?

37 Er sait: Der d Barmherzigkeit a nem doet het. Do sait Jesus zue nem: So gang hi un does gnau so!