Lucas 18

1 Er sait tene aba ä Glichnis doriba, daß sie alliziit bäte un nit nohlen,

2 un sait: S war ä Richta in eina Schtadt, der firchtet sich nit vor Gott un schiecht sich vor keinem Mensch.

3 S war aba ä Witwe in dselbe Schtadt, de kummt zue nem un sait: Schaff ma Recht gege mini Find!

4 Un na(er) wot lang nit. Dnohch aba het da(er) denkt bi sich selbscht: Wenn i(ich) mi scho vor Gott nit fircht noh vor keinem Mensch mi schiech,

5 will i(ich) doch däre Witwe, wel sie ma(mir) soviel Meh macht, Recht schaffe, dmit sie nit zletscht kummt un ma(mir) ins Gsicht (Visasch (Gsicht)) schlat.

6 Do sait dr Herr: Häre, was dr ungrechte Richta sait!

7 Soll do Gott nit au Recht schaffe sinene Üserwählte, de zue nem Dag un Nacht röfä, un soll er's bi nene lang nuszeh?

8 Ich sag äich: Er wird dene Recht schaffe in Kürzi. Doch wenn dr Menschebue kumme wird, meinsch dü, er wäre Glaube find uf Erde?