31 Mit wäm soll i(ich) de Mensche vu däm Gschlecht vuglichä, un wäm sin sie glich?
32 Sie sin d Kinda glich, de uf fem Markt hocke un röfä änanda zue: Mir hän äich ufgschpielt, un ihr hän nit danzt; ma(mir) hän drürigi Leda gsunge, un ihr hän nit ghilt.
33 Denn Johannes dr Däufa isch kumme un ißt kei Brot un trinkt kei Wi; so sage ihr: Er isch bsesse.
34 Dr Menschebue isch kumme, ißt un trinkt; so sage ihr: Lueg, der Mensch isch ä Fressa un Wisüfa, ä Fründ(Freund) vu dä Zöllna un Sinda!
35 Un doch isch d Wisheit grecht bfunde worde vu alle ihre Kinda.
36 S bittet nen aba eina vu dr Pharisäer, bi nem z ässä. Un na(er) goht inä in des Hus vum Pharisäer un het sich anekockt an d Disch.
37 Un lueg, ä Wieb war in dr Schtadt, de war ä Sindarin. Als de ghärt het, daß er am Disch sitzt im Hus vum Pharisäer, holt sie ä Glas mit Salbel