20 Un als sie am Morge a d Figebaum vorbigange sin, sähn sie, daß sa vudorrt war bis zue d Wurzle.
21 Un Petrus denkt dra un sait zue nem: Rabbi, lueg, dr Figebaum, der dü vuflöcht hesch, isch vudorrt.
22 Un Jesus git zantwort un sait zue nene: Ha Glaube an Gott!
23 Gwiß, i(ich) sag äich: Wer zue däm Berg sage dät: Heb dich un wirf dich ins Meer! un zwiflet nit in sinem Herz, sundern glaubt, daß ses gschehe dät, was sa sait, so wird's sem gschehe.
24 Drum sag i(ich) äich: Alles, was sa bitte d in äirem Gebät, glaubes nur, daß sa's gregä, so wird's äich zteilwerde.
25 Un wenn na schtehn un bäte, so vugen änanda, wenn na ebis gege jemaden hän, dmit auch aier Vada (Babbe) im Himmel äich vugiit äiri Sinde. (vgl. Mt 6,15).