35 Als dann(dnoh) d Dag schier zend war, träte sini Jinger zue nem un sage: S isch wescht do, un d Dag isch schier zend;
36 loß sie go, dmit sie in d Hef un Derfa (Käffa) ringsum go känne un sich Brot kaufe känne.
37 Er aba gib dene zantwort un sait: Gen ihr ne zässe! Un sie sage zue nem: Solle wir anego un fir zweihundart Silbagrosche Brot kaufe un nene zässe ge?
38 Er aba sait zue nene: Weviel Brot hän na? Gehn ane un luege nohch! Un als sie gluegt hän, sage sie: Fünf Brot un zwei Fisch.
39 Un na sait dene, daß sie sich alli lagere soll, dischwis, uf s grene Gras.
40 Un sie setze sich ane, in Gripple zhundart un zfünfzig.
41 Un na het de fünf Brot gnu un de zwei Fisch un het ufä zum Himmel gluegt, het dankt un bricht d Brot un gib sie d Jinger, dmit sie unda dene usdeilt werde, un de zwei Fisch deilt da unda sie alli.
42 Un sie hän alli gässe un sin satt wore.
43 Un sie hän d Brocke uf gsammlet, zwöelf Kerb voll, un vu d Fisch.
44 Un de de de Brot gässe hän, ware fünfdusend Ma.