17 Eina aba uns(us) d Schar het gsait: Meischda, i(ich) ha mi Bue herbrocht zue dir, der het ä schtumme Geischt.
18 Un wenn nan vuwischt, rißt da ren rum; un na het Schüm vor rem Mul un knirscht mit de Zähn un wird gstief. Un i(ich) ha mit dinene Jingern gschwätzt, daß sie nen ustribe soll, un sie häns nit kenne.
19 Er aba sait dene: O ihr ungläubiges Gschlecht, we lang soll i(ich) noh bi äich si? We lang soll i(ich) äich dulde? Bringe nen her zue ma(mir)!
20 Un sie bringe nen zue nem. Un gli, als d Geischt Jesus gsäh het, rißt dann(dnoh) um. Un na flegt uf d Bode, wälzt sich ume un het Schum vor rem Mul.
21 Un Jesus frogt si Vada (Babbe): We lang isch des so, daß sem des basiert? Er sait: Vu Kind uf.
22 Un me(oft) het dan ins Fir odr ins Wassa gworfe, daß sa ren umbringt. Wenn dü aba ebis kannsch, so ha erbarme mit uns(us) un hilf uns(us)!
23 Jesus aba sait zue nem: Due saisch: Wenn dü kasch - alli Sache sin meglich däm, der do glaubt.
24 gli brellt d Vada (Babbe) vum Kind: Ich glaub; hilf minem Uglaube!
25 Als Jesus sieht, da ses Volk dezue laufe döt, droht da däm uns(us)übere Geischt un sait zue nem: Due stume un daube Geischt, i(ich) bfiel da: Fahr vu nem uns(us) un fahr nimmi in nen ine!
26 Do brellt da un rißt d arg un fahrt uns(us). Un des Beble isch do gläge we dot, so daß d Schar gsait het: Er isch dot.
27 Jesus aba nimmt d bi dr Hand un hebt d uf, un na isch ufgschtrande.