10 Un lueg (gib obacht), do war ä Mensch, der het ä vudorrti Hand. Un sie froge nen un hän gsait: Isch's recht, am Sabbat z heile?, dmit sie nen vuklage kennte.
11 Aba na(er) het gsait zue nene: Wer isch unda äich, der si einziges Schof, wenns nem am Sabbat in ä Gruebe flegt, nit packt un nem rushilft?
12 Weviel me isch drno ä Mensch als ä Schof! Drum darf ma am Sabbat Guetes doe.
13 Do het da(er) gsait zue däm Mensch: Schtreck di Hand üs! Un na(er) schtreckt sie üs; un sie isch nem wieda gsund wore we di anda.