1 Dann(Dnoh) wird des Himmelrich gliche zehn Jungfraue, de ihri Lampe (Funzle) nähmä un gehn üsä, däm Bräutigam entgegä.
2 Aba fünf vu nene ware dumm, un fünf ware schlau.
3 Di dumme nähmä ihri Lampe (Funzle), aba sie nähmä kei El mit.
4 Di schlaue aba nähmä El mit in ihre Kanne, samt ihre Lampe (Funzle).
5 Als drno dr Bräutigam lang usbliebt, wäre sie alli med un schlofe i.
6 Um midde in d Nacht aba hert ma lutes Ruefe: lueg (gib obacht), dr Bräutigam kummt! Gehn üsä, nem entgegä!
7 Do sin de Jungfraue ufgschtande un mache ihri Lampe (Funzle) parat.
8 Di dumme aba sage zue d schlaue: Gen uns(us) vu äirem El, denn unsri Lampe (Funzle) gen üs.
9 Do antworte di schlaue un hän gsait: Nei, sunscht doet s fir uns(us) un äich nit gnoe si; gehn aba zum Kaufma (Händla) un kaufe fir äich selba El.
10 Un als sie higehn z kaufe, kummt dr Bräutigam; un de parat ware, gehn mit nem inä zue d Hochziit, un Dire isch vuschlosse.
11 Schpäta kumme au di andere Jungfraue un hän gsait: Herr, Herr, doe uns(us) uf!
12 Er git zantwort aba un het gsait: Gwiß, i(ich) sag äich: Ich kenn äich nit.
13 Drum wachet! Denn ihr wißt nit Dag noh Schtund.