12 Selig isch dr Ma, der d Afechtig erduldet; denn nohchdem ma(er) bwährt isch, wird da(er) d Krone vum Läbä gregt, de Gott vuheiße het däne, de nen leb(lieb) hän.
13 Nemad soll sage, wenn na(er) vusuecht wird, daß sa(er) vu Gott vusuecht wäre. Denn Gott ka nit vusuecht wäre zum Bese, un na(er) selbscht vusuecht nemads.
14 Sundern jeda, der vusuecht wird, wird vu sinere eigene Luscht greizt un glockt.
15 Dnohch, wenn d Luscht gregt het was sie will, gebiert sie d Sinde; d Sinde aba, wenn sie gmacht isch, gebiert d Dod.