1 Nuntiatumque est Holoferni principi militi Assyriorum, quod filii Isral prpararent se ad resistendum, ac montium itinera conclusissent :
2 et furore nimio exarsit in iracundia magna, vocavitque omnes principes Moab et duces Ammon,
3 et dixit eis : Dicite mihi quis sit populus iste, qui montana obsidet : aut qu, et quales, et quant sint civitates eorum : qu etiam sit virtus eorum, aut qu sit multitudo eorum, vel quis rex militi illorum :
4 et quare pr omnibus qui habitant in oriente, isti contempserunt nos, et non exierunt obviam nobis ut susciperent nos cum pace ?
5 Tunc Achior dux omnium filiorum Ammon respondens, ait : Si digneris audire, domine mi, dicam veritatem in conspectu tuo de populo isto qui in montanis habitat, et non egredietur verbum falsum ex ore meo.
6 Populus iste ex progenie Chaldorum est.
7 Hic primum in Mesopotamia habitavit, quoniam noluerunt sequi deos patrum suorum, qui erant in terra Chaldorum.
8 Deserentes itaque cremonias patrum suorum, qu in multitudine deorum erant,
9 unum Deum cli coluerunt, qui et prcepit eis ut exirent inde et habitarent in Charan. Cumque operuisset omnem terram fames, descenderunt in gyptum, illicque per quadringentos annos sic multiplicati sunt, ut dinumerari eorum non posset exercitus.
10 Cumque gravaret eos rex gypti, atque in dificationibus urbium suarum in luto et latere subjugasset eos, clamaverunt ad Dominum suum, et percussit totam terram gypti plagis variis.
11 Cumque ejecissent eos gyptii a se, et cessasset plaga ab eis, et iterum eos vellent capere, et ad suum servitium revocare,
12 fugientibus his, Deus cli mare aperuit, ita ut hinc inde aqu quasi murus solidarentur, et isti pede sicco fundum maris perambulando transirent.
13 In quo loco dum innumerabilis exercitus gyptiorum eos persequeretur, ita aquis coopertus est, ut non remaneret vel unus, qui factum posteris nuntiaret.
14 Egressi vero mare Rubrum, deserta Sina montis occupaverunt, in quibus numquam homo habitare potuit, vel filius hominis requievit.
15 Illic fontes amari obdulcati sunt eis ad bibendum, et per annos quadraginta annonam de clo consecuti sunt.
16 Ubicumque ingressi sunt sine arcu et sagitta, et absque scuto et gladio, Deus eorum pugnavit pro eis, et vicit.
17 Et non fuit qui insultaret populo isti, nisi quando recessit a cultu Domini Dei sui.
18 Quotiescumque autem prter ipsum Deum suum, alterum coluerunt, dati sunt in prdam, et in gladium, et in opprobrium.
19 Quotiescumque autem pnituerunt se recessisse a cultura Dei sui, dedit eis Deus cli virtutem resistendi.
20 Denique Chananum regem, et Jebusum, et Pherezum, et Hethum, et Hevum, et Amorrhum, et omnes potentes in Hesebon prostraverunt, et terras eorum et civitates eorum ipsi possederunt :
21 et usque dum non peccarent in conspectu Dei sui, erant cum illis bona : Deus enim illorum odit iniquitatem.
22 Nam et ante hos annos cum recessissent a via quam dederat illis Deus ut ambularent in ea, exterminati sunt prliis a multis nationibus, et plurimi eorum captivi abducti sunt in terram non suam.
23 Nuper autem reversi ad Dominum Deum suum, ex dispersione qua dispersi fuerant, adunati sunt, et ascenderunt montana hc omnia, et iterum possident Jerusalem, ubi sunt sancta eorum.
24 Nunc ergo mi domine, perquire si est aliqua iniquitas eorum in conspectu Dei eorum : ascendamus ad illos, quoniam tradens tradet illos Deus eorum tibi, et subjugati erunt sub jugo potenti tu.
25 Si vero non est offensio populi hujus coram Deo suo, non poterimus resistere illis, quoniam Deus eorum defendet illos : et erimus in opprobrium univers terr.
26 Et factum est, cum cessasset loqui Achior verba hc, irati sunt omnes magnates Holofernis, et cogitabant interficere eum, dicentes ad alterutrum :
27 Quis est iste, qui filios Isral posse dicat resistere regi Nabuchodonosor et exercitibus ejus, homines inermes, et sine virtute, et sine peritia artis pugn ?
28 Ut ergo agnoscat Achior quoniam fallit nos, ascendamus in montana : et cum capti fuerint potentes eorum, tunc cum eisdem gladio transverberabitur :
29 ut sciat omnis gens quoniam Nabuchodonosor deus terr est, et prter ipsum alius non est.