1 Kaj Ijob respondis kaj diris:
2 Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la sa臐o.
3 Mi anka怒 havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?
4 Mi fari臐is mokata牡o por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis a怒skultata; Virtulo kaj senkulpulo fari臐is mokata牡o;
5 Malestimata lucerneto li estas anta怒 la pensoj de feli膲uloj, Pretigita por migrantoj.
6 Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendan臐erecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.
7 Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la 膲ielo, kaj ili diros al vi;
8 A怒 parolu kun la tero, kaj 臐i klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fi艥oj de la maro.
9 Kiu ne ekscius el 膲io 膲i tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,
10 De Tiu, en kies mano estas la animo de 膲io vivanta Kaj la spirito de 膲iu homa karno?
11 La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la man臐a牡on.
12 La maljunuloj posedas sa臐on, Kaj la granda臐uloj kompetentecon.
13 膱e Li estas la sa臐o kaj la forto; 膱e Li estas konsilo kaj kompetenteco.
14 Kion Li detruas, tio ne rekonstrui臐as; Kiun Li en艥losos, tiu ne liberi臐os.
15 Kiam Li digas la akvon, 臐i elseki臐as; Kiam Li fluigas 臐in, 臐i renversas la teron.
16 膱e Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.
17 Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la ju臐istojn Li faras malsa臐aj.
18 La ligilojn de re臐oj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.
19 Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.
20 Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.
21 Li ver艥as honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.
22 Li malkovras profunda牡on el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.
23 Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.
24 Li senkura臐igas la 膲efojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;
25 Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li 艥anceli臐igas ilin kiel ebriuloj.