1 Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
2 膱u sa臐ulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensenca牡oj?
3 Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.
4 Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas pre臐on anta怒 Dio.
5 膱ar via malbonago instigas vian bu艥on, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.
6 Vin kondamnas via bu艥o, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontra怒 vi.
7 膱u vi naski臐is la unua homo? 膱u vi estas kreita pli frue ol la alta牡oj?
8 膱u vi a怒dis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la sa臐on?
9 Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?
10 Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.
11 膱u tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?
12 Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,
13 Ke vi direktas kontra怒 Dion vian koleron, Kaj elirigis el via bu艥o tiajn vortojn?
14 Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?
15 Vidu, inter Liaj sanktuloj ne 膲iuj estas fidindaj, Kaj la 膲ielo ne estas pura en Liaj okuloj:
16 Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.
17 Mi montros al vi, a怒skultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,
18 Kion sa臐uloj diris kaj ne ka艥is anta怒 siaj patroj,
19 Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:
20 Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas ka艥ita anta怒 li;
21 Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.
22 Li ne esperas, ke li savi臐os el mallumo; Kaj li ser膲as 膲irka怒e glavon.
23 Li vagadas, ser膲ante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.
24 Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel re臐o, preti臐inta por batalo;
25 Pro tio, ke li etendis sian manon kontra怒 Dion Kaj kontra怒staris al la Plejpotenculo,
26 Kuris kontra怒 Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj 艥ildoj.
27 Li kovris sian viza臐on per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.
28 Li lo臐as en urboj ruinigitaj, En domoj ne lo臐ataj, Destinitaj esti 艥tonamasoj.
29 Li ne restos ri膲a, lia bonstato ne teni臐os, Kaj lia hava牡o ne disvasti臐os sur la tero.
30 Li ne forklini臐os de mallumo; Flamo velksekigos liajn bran膲ojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia bu艥o.
31 La erarinto ne fidu vanta牡on, 膱ar vanta estos lia rekompenco.
32 Anta怒tempe li fini臐os, Kaj lia bran膲o ne estos verda.
33 Lia nematura bero estos de艥irita, kiel 膲e vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel 膲e olivarbo.
34 膱ar la anaro de la hipokrituloj senhomi臐os; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas suba膲eton.
35 Ili gravedi臐is per malpia牡o kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malica牡on.