1 Ijob respondis kaj diris:
2 Mi a怒dis multe da similaj aferoj; Tedaj konsolantoj vi 膲iuj estas.
3 膱u estos fino al la ventaj vortoj? Kaj kio vin incitis, ke vi tiel parolas?
4 Mi anka怒 povus paroli, kiel vi. Se vi estus sur mia loko, Mi konsolus vin per vortoj Kaj balancus pri vi mian kapon.
5 Mi fortigus vin per mia bu艥o Kaj konsolus vin per paroloj de miaj lipoj.
6 Se mi parolos, mia doloro ne kvieti臐os; Se mi 膲esos, kio foriros de mi?
7 Sed nun Li lacigis min, Li detruis mian tutan esencon.
8 Vi faris al mi sulkojn, tio fari臐is atesto; Mia senforti臐o staras anta怒 mia viza臐o, kaj parolas.
9 Lia kolero dis艥iras; Mia malamanto grincigas kontra怒 mi siajn dentojn; Mia premanto briligas kontra怒 mi siajn okulojn.
10 Ili malfermegis kontra怒 mi sian bu艥on, insulte batas min sur la vangojn; 膱iuj kune kontentigis sur mi sian koleron.
11 Dio transdonis min al maljustulo, 拇etis min en la manojn de malbonuloj.
12 Mi estis trankvila; sed Li frakasis min, Li kaptis min je la kolo, disbatis min, Kaj Li faris min por Si celo.
13 Liaj pafistoj min 膲irka怒is; Li dishakas miajn interna牡ojn kaj ne kompatas, Li elver艥as sur la teron mian galon.
14 Li faras en mi bre膲on post bre膲o, Li kuras kontra怒 min kiel batalisto.
15 Saka牡on mi kudris sur mian korpon, Kaj en polvo mi ka艥is mian kornon.
16 Mia viza臐o 艥velis de plorado, Kaj sur miaj palpebroj estas morta ombro;
17 Kvankam ne trovi臐as perforta牡o en miaj manoj, Kaj mia pre臐o estas pura.
18 Ho tero, ne kovru mian sangon, Kaj mia kriado ne trovu haltejon.
19 Vidu, en la 膲ielo estas mia atestanto, Kaj mia konanto estas en la altaj sferoj.
20 Parolistoj estas por mi miaj amikoj; Sed mia okulo larmas al Dio,
21 Ke Li decidu inter homo kaj Dio, Inter homo kaj lia amiko.
22 膱ar la nombro de la jaroj pasos, Kaj mi iros sur vojon nereveneblan.