1 Ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:
2 Pro tio miaj pensoj devigas min respondi, Pro tio, kion mi sentas.
3 Hontindan ripro膲on mi a怒dis, Kaj la spirito de mia prudento respondos por mi.
4 膱u vi scias, ke tiel estis de eterne, De post la apero de homo sur la tero,
5 Ke la triumfado de malvirtuloj estas mallongatempa, Kaj la 臐ojo de hipokritulo estas nur momenta?
6 Se lia grandeco e膲 atingus 臐is la 膲ielo, Kaj lia kapo tu艥us la nubon,
7 Li tamen pereos por 膲iam, kiel lia sterko; Tiuj, kiuj lin vidis, diros:Kie li estas?
8 Kiel son臐o li forflugos, kaj oni lin ne trovos; Li malaperos, kiel nokta vizio.
9 Okulo, kiu rigardis lin, ne plu vidos lin; Lia loko lin ne plu vidos.
10 Liaj filoj kurados almozpetante, Kaj liaj manoj redonos lian hava牡on.
11 Liaj ostoj estos punitaj pro la pekoj de lia juneco, Kaj tio ku艥i臐os kune kun li en la polvo.
12 Se la malbono estas dol膲a en lia bu艥o, Li ka艥as 臐in sub sia lango,
13 Li flegas 臐in kaj ne forlasas 臐in, Kaj retenas 臐in sur sia palato:
14 Tiam lia man臐a牡o renversi臐os en liaj interna牡oj, Fari臐os galo de aspidoj interne de li.
15 Li englutis hava牡on, sed li 臐in elvomos; El lia ventro Dio 臐in elpelos.
16 Venenon de aspidoj li su膲os; Lango de vipuro lin mortigos.
17 Li ne vidos fluojn nek riverojn, Torentojn de mielo kaj de butero.
18 Li redonos tion, kion li pene akiris, kaj li tion ne englutos; Kiel ajn granda estas lia hava牡o, li 臐in fordonos kaj ne 臐uos 臐in.
19 膱ar li premis kaj forlasis la senhavulojn, Li rabis al si domon, kiun li ne konstruis.
20 膱ar lia interno ne estis trankvila, Tial li ne savos tion, kio estis por li kara.
21 Nenion restigis lia man臐emeco; Tial lia bonstato ne estos longeda怒ra.
22 Malgra怒 lia abundeco, li estos premata; 膱iaspecaj suferoj trafos lin.
23 Por plenigi lian ventron, Li sendos sur lin la flamon de Sia kolero, Kaj pluvigos sur lin Sian furiozon.
24 Se li forkuros de batalilo fera, Trafos lin pafarko kupra.
25 Nudigita glavo trairos lian korpon, Kaj la fulmo de lia turmentilo venos sur lin kun teruro.
26 Nenia mallumo povos ka艥i liajn trezorojn; Lin konsumos fajro ne disblovata; Malbone estos al tiu, kiu restos en lia tendo.
27 La 膲ielo malkovros liajn malbonagojn, Kaj la tero levi臐os kontra怒 lin.
28 Malaperos la greno el lia domo, Dis艥utita 臐i estos en la tago de Lia kolero.
29 Tia estas de Dio la sorto de homo malpia, Kaj la hereda牡o destinita por li de Dio.