J贸 21

1 Ijob respondis kaj diris:

2 A怒skultu mian parolon; Kaj 臐i estu anstata怒 viaj konsoloj.

3 Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.

4 膱u kontra怒 homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?

5 Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la bu艥on.

6 Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.

7 Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan hava牡on?

8 Ilia idaro estas bone aran臐ita anta怒 ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas anta怒 iliaj okuloj.

9 Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.

10 Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpu艥ata; Ilia bovino gravedi臐as kaj ne abortas.

11 Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel 艥afaron, Kaj iliaj knaboj saltas.

12 Ili 臐ojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.

13 Ili pasigas siajn tagojn en bonstato, Kaj iras en 艤eolon momente.

14 Kaj tamen ili diras al Dio:Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;

15 Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?

16 Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.

17 臏is kiam? La lumilo de la malpiuloj estingi臐u, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.

18 Ili estu kiel pajlero anta怒 vento, Kaj kiel grenventuma牡o, kiun forportas ventego.

19 Dio konservas lian malfeli膲on por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;

20 Liaj propraj okuloj vidu lian malfeli膲on, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.

21 膱ar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj fini臐is?

22 膱u oni povas instrui scion al Dio, Kiu ju臐as ja plej altajn?

23 Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;

24 Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.

25 Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne 臐uis bonon.

26 Sed amba怒 kune ili ku艥as en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.

27 Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontra怒 mi;

28 Vi diros:Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu lo臐is la malpiuloj?

29 Sed demandu la voja臐antojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:

30 En tago de malfeli膲o la malpiulo estas 艥irmata, En tago de kolero li estas metata flanken.

31 Kiu montros anta怒 lia viza臐o lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?

32 Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba alta牡eto estas starigataj gardistoj.

33 Dol膲aj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treni臐as 膲iuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris anta怒 li.

34 Kiel do vi volas konsoli min per vanta牡o, Kaj viaj respondoj enhavas nur mal臐usta牡ojn?