1 Kaj Ijob da怒rigis siajn sentencojn, kaj diris:
2 Kiel vivas Dio, kiu rifuzis al mi miajn rajtojn, Kaj la Plejpotenculo, kiu afliktas mian animon:
3 Tiel longe, kiel mia animo estas en mi Kaj la spiro de Dio en mia nazo,
4 Miaj lipoj ne eldiros mal臐usta牡on, Kaj mia lango ne diros malvera牡on.
5 Malproksime estas de mi, Rigardi vin kiel pravajn; 臏is mia morto mi ne 膲esos rigardi min kiel senkulpan.
6 Mian pravecon mi tenas forte, kaj mi ne ellasos 臐in; Dum mia tuta vivo mia koro ne faros al mi ripro膲on pri tio.
7 Mia malamiko estu rigardata kiel malvirtulo, Kaj mia kontra怒ulo kiel malpiulo.
8 膱ar kio estas la espero de hipokritulo, Kiam Dio faras al li finon, el艥iras lian animon?
9 膱u lian kriadon Dio a怒skultos, Kiam trafos lin malfeli膲o?
10 膱u li povas havi 臐uon de la Plejpotenculo, Voki al Dio en 膲iu tempo?
11 Mi instruos vin pri la mano de Dio; Mi ne ka艥os anta怒 vi tion, kio estas 膲e la Plejpotenculo.
12 Jen vi 膲iuj mem vidis; Kial do vi parolas senenhava牡on?
13 Tia estas la sorto de malbona homo 膲e Dio, Kaj la parto, kiun tiranoj ricevas de la Plejpotenculo:
14 Se li havos multe da filoj, ili iros sub la glavon; Kaj lia devenantaro ne havos sate panon.
15 Tiujn, kiuj restos 膲e li, enterigos la morto; Kaj liaj vidvinoj ne ploros.
16 Se li kolektos ar臐enton kiel polvon Kaj pretigos al si vestojn kiel argilon,
17 Tiam li pretigos, sed justulo metos sur sin la vestojn, Kaj senkulpulo dividos la ar臐enton.
18 Li konstruas sian domon kiel tineo, Kaj kiel gardisto, kiu faras al si la怒bon.
19 Li ku艥i臐as ri膲a, kaj nenion kunportas; Li malfermas la okulojn, kaj jam nenio ekzistas.
20 Teruro superfalos lin kiel akvo; En la nokto forportos lin ventego.
21 Levos lin vento orienta, kaj foriros, Kaj forblovos lin de lia loko.
22 Li tion 牡etos sur lin senkompate; De Lia mano li kuros kaj kuros.
23 Oni kunfrapos pri li la manojn, Kaj oni fajfos pri li sur lia loko.