J贸 39

1 膱u vi scias la tempon, en kiu naskas la ibeksoj sur la rokoj? 膱u vi observis la aku艥i臐on de la cervinoj?

2 膱u vi kalkulis la monatojn de ilia gravedeco? A怒 膲u vi scias la tempon, kiam ili devas naski?

3 Ili fleksi臐as, el牡etas siajn idojn, Liberi臐as de siaj doloroj.

4 Iliaj infanoj forti臐as, kreskas en libereco, Foriras, ke ne revenas al ili.

5 Kiu donis liberecon al la sova臐a azeno? Kaj kiu malligis 臐iajn ligilojn?

6 La dezerton Mi faris 臐ia domo, Kaj stepon 臐ia lo臐ejo;

7 臏i ridas pri la bruo de la urbo, La kriojn de pelanto 臐i ne a怒das;

8 La produkta牡oj de la montoj estas 臐ia man臐a牡o, Kaj 臐i ser膲as 膲ian verda牡on.

9 膱u bubalo volos servi al vi? 膱u 臐i volos nokti 膲e via man臐ujo?

10 膱u vi povas alligi bubalon per 艥nuro al bedo? 膱u 臐i erpos post vi valojn?

11 膱u vi fidos 臐in pro 臐ia granda forto? Kaj 膲u vi komisios al 臐i vian laboron?

12 膱u vi havos konfidon al 臐i, ke 臐i reportos viajn semojn Kaj kolektos en vian grenejon?

13 La flugilo de struto levi臐as gaje, Simile al la flugilo de cikonio kaj de akcipitro;

14 膱ar 臐i lasas sur la tero siajn ovojn Kaj varmigas ilin en la sablo;

15 臏i forgesas, ke piedo povas ilin dispremi Kaj sova臐a besto povas ilin disbati.

16 臏i estas kruela por siaj idoj, kvaza怒 ili ne estus 臐iaj; 臏i ne zorgas pri tio, ke 臐ia laboro estas vana;

17 膱ar Dio senigis 臐in je sa臐o Kaj ne donis al 臐i prudenton.

18 Kiam 臐i levi臐as alten, 臏i mokas 膲evalon kaj 臐ian rajdanton.

19 膱u vi donas forton al la 膲evalo? 膱u vi vestas 臐ian kolon per kolharoj?

20 膱u vi povas saltigi 臐in kiel akrido? Terura estas la beleco de 臐ia ronkado.

21 臏i fosas en la valo kaj estas gaja pro forteco; 臏i eliras kontra怒 armiton;

22 臏i ridas pri timo kaj ne senkura臐i臐as, Kaj ne retiras sin de glavo.

23 Super 臐i sonoras la sagujo, Brilas lanco kaj ponardego.

24 Kun bruo kaj kolero 臐i glutas teron, Kaj ne povas stari trankvile 膲e sonado de trumpeto.

25 Kiam eksonas la trumpeto, 臐i ekkrias:Ho, ho! Kaj de malproksime 臐i flarsentas la batalon, Kriadon de la kondukantoj, kaj bruon.

26 膱u pro via sa臐o flugas la akcipitro Kaj etendas siajn flugilojn al sudo?

27 膱u pro via ordono levi臐as la aglo Kaj faras alte sian neston?

28 Sur roko 臐i lo臐as, Noktas sur dento de roko kaj de monta pinto.

29 De tie 臐i elrigardas por si man臐a牡on; Malproksime vidas 臐iaj okuloj.

30 臏iaj idoj trinkas sangon; Kaj kie estas mortigitoj, tie 臐i estas.