1 膱u vi povas eltiri levjatanon per fi艥hoko, A怒 ligi per 艥nuro 臐ian langon?
2 膱u vi povas trameti kanon tra 臐ia nazo Kaj trapiki 臐ian vangon per pikilo?
3 膱u 臐i multe petegos vin, A怒 parolos al vi flata牡ojn?
4 膱u 臐i faros interligon kun vi? 膱u vi povas preni 臐in kiel por膲iaman sklavon?
5 膱u vi amuzi臐os kun 臐i kiel kun birdo? A怒 膲u vi ligos 臐in por viaj knabinoj?
6 膱u kamaradoj 臐in dishakos, Kaj dividos inter komercistoj?
7 膱u vi povas plenigi per pikiloj 臐ian ha怒ton Kaj per fi艥istaj hokoj 臐ian kapon?
8 Metu sur 臐in vian manon; Tiam vi bone memoros la batalon, kaj 臐in ne plu entreprenos.
9 Vidu, la espero 膲iun trompos; Jam ekvidinte 臐in, li falos.
10 Neniu estas tiel kura臐a, por inciti 臐in; Kiu do povas stari anta怒 Mi?
11 Kiu anta怒e ion donis al Mi, ke Mi redonu al li? Sub la tuta 膲ielo 膲io estas Mia.
12 Mi ne silentos pri 臐iaj membroj, Pri 臐ia forto kaj bela staturo.
13 Kiu povas levi 臐ian veston? Kiu aliros al 臐ia paro da makzeloj?
14 Kiu povas malfermi la pordon de 臐ia viza臐o? Teruro 膲irka怒as 臐iajn dentojn.
15 臏iaj fieraj skvamoj estas kiel 艥ildoj, Interligitaj per fortika sigelo;
16 Unu kuntu艥i臐as kun la alia tiel, Ke aero ne povas trairi tra ili;
17 Unu alfortiki臐is al la alia, Interkuni臐is kaj ne disi臐as.
18 臏ia terno briligas lumon, Kaj 臐iaj okuloj estas kiel la palpebroj de la 膲ielru臐o.
19 El 臐ia bu艥o eliras tor膲oj, Elkuras flamaj fajreroj.
20 El 臐iaj nazotruoj eliras fumo, Kiel el bolanta poto a怒 kaldrono.
21 臏ia spiro ekbruligas karbojn, Kaj flamo eliras el 臐ia bu艥o.
22 Sur 臐ia kolo lo臐as forto, Kaj anta怒 臐i kuras teruro.
23 La partoj de 臐ia karno estas firme kunligitaj inter si, Tenas sin fortike sur 臐i, kaj ne 艥anceli臐as.
24 臏ia koro estas malmola kiel 艥tono, Kaj fortika kiel suba muel艥tono.
25 Kiam 臐i sin levas, ektremas fortuloj, Konsterni臐as de teruro.
26 Glavo, kiu alproksimi臐as al 臐i, ne povas sin teni, Nek lanco, sago, a怒 kiraso.
27 Feron 臐i rigardas kiel pajlon, Kupron kiel putran lignon.
28 Ne forpelos 臐in sago; 艤tonoj el 艥ton牡etilo fari臐as pajleroj anta怒 臐i.
29 Bastonegon 臐i rigardas kiel pajlon, Kaj 臐i mokas la sonon de lanco.
30 Sube 臐i havas akrajn pecetojn; Kiel dra艥rulo 臐i ku艥as sur la 艥limo.
31 Kiel kaldronon 臐i ondigas la profundon; La maron 臐i kirlas kiel 艥mira牡on.
32 La vojo post 臐i lumas; La abismo aperas kiel griza牡o.
33 Ne ekzistas sur la tero io simila al 臐i; 臏i estas kreita sentima.
34 臏i rigardas malestime 膲ion altan; 臏i estas re臐o super 膲iuj sova臐aj bestoj.