1 Voku do! 膲u iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?
2 Malsa臐ulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la inciti臐emeco.
3 Mi vidis malsa臐ulon, kiu enradiki臐is, Kaj mi malbenis subite lian lo臐ejon.
4 Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin 膲e la pordego, Kaj neniu ilin savos.
5 Lian rikolta牡on forman臐os malsatulo, El inter la dornoj li 臐in prenos, Kaj soifantoj englutos lian hava牡on.
6 Ne el la polvo eliras malpia牡o, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.
7 Sed homo naski臐as por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.
8 Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;
9 Al Tiu, kiu faras granda牡ojn, kiujn neniu povas esplori, Mirinda牡ojn, kiujn neniu povas kalkuli;
10 Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,
11 Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj levi臐u savite.
12 Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.
13 Li kaptas la sa臐ulojn per ilia ruza牡o; Kaj la decido de maliculoj fari臐as senvalora.
14 En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.
15 Li savas kontra怒 glavo, Kontra怒 la bu艥o kaj mano de potenculo Li savas malri膲ulon.
16 Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian bu艥on.
17 Feli膲a estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne mal艥atu;
18 膱ar Li vundas, sed anka怒 banda臐as; Li batas, sed Liaj manoj anka怒 resanigas.
19 En ses malfeli膲oj Li vin savos; En la sepa ne tu艥os vin la malbono.
20 En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.
21 Kontra怒 la vipo de lango vi estos ka艥ita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam 臐i venos.
22 Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;
23 膱ar kun la 艥tonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.
24 Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian lo臐ejon, kaj nenio mankos.
25 Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.
26 En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.
27 Vidu, ni tion esploris, kaj tiel 臐i estas; Atentu tion, kaj sciu tion.