J贸 9

1 Ijob respondis kaj diris:

2 Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?

3 Se li volus havi kun Li ju臐an disputon, Li ne povus respondi al Li e膲 unu kontra怒 mil.

4 Li estas sa臐a per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kura臐us stari kontra怒 Li kaj restus sendifekta?

5 Li for艥ovas montojn, kaj ili e膲 ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;

6 Li skuas la teron de 臐ia loko, Ke 臐iaj kolonoj tremas;

7 Li diras al la suno, kaj 臐i ne levi臐as, Kaj la stelojn Li sigelfermas;

8 Li sola etendas la 膲ielon, Kaj Li iras sur la alta牡oj de la maro;

9 Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;

10 Li faras neesploreblajn granda牡ojn, Kaj nekalkuleblajn mirinda牡ojn.

11 Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion e膲 ne vidos; Li pasos, kaj mi e膲 ne rimarkos Lin.

12 Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li:Kion Vi faras?

13 Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksi臐as la helpantoj de Rahab.

14 Des pli 膲u mi povus respondi al Li, 膱u mi povus elekti vortojn kontra怒 Li?

15 E膲 se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian ju臐anton.

16 Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li a怒dis mian vo膲on,

17 Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.

18 Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldol膲o.

19 Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas ju臐on, kiu alvokos min?

20 Se mi montros mian pravecon, mia propra bu艥o min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.

21 Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.

22 膱io estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li amba怒 pereigas.

23 Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas 膲e la elprovado de senkulpuloj.

24 La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La viza臐on de 臐iaj ju臐istoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?

25 Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;

26 Ili forkuris, kiel 艥ipetoj el kano, Kiel aglo flugas al man臐ota牡o.

27 Se mi ekpensas:Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:

28 Tiam mi ektremas pro 膲iuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.

29 Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?

30 Se mi lavus min per ne臐a akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,

31 E膲 tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.

32 膱ar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu amba怒 iri al ju臐o.

33 Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin amba怒.

34 Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;

35 Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, 膱ar ne tia mi estas en mi mem.