46 Και ειπεν η Μαριαμ· Μεγαλυνει η ψυχη μου τον Κυριον
47 και ηγαλλιασε το πνευμα μου εις τον Θεον τον Σωτηρα μου,
48 διοτι επεβλεψεν επι την ταπεινωσιν της δουλης αυτου. Επειδη ιδου, απο του νυν θελουσι με μακαριζει πασαι αι γενεαι·
49 διοτι εκαμεν εις εμε μεγαλεια ο δυνατος και αγιον το ονομα αυτου,
50 και το ελεος αυτου εις γενεας γενεων επι τους φοβουμενους αυτον.
51 Ενηργησε κραταιως δια του βραχιονος αυτου· διεσκορπισε τους υπερηφανους κατα τα διανοηματα της καρδιας αυτων.
52 Εκρημνισε δυναστας απο θρονων και υψωσε ταπεινους,
53 πεινωντας ενεπλησεν απο αγαθα και πλουτουντας εξαπεστειλε κενους.
54 Εβοηθησεν Ισραηλ τον δουλον αυτου, ενθυμηθεις το ελεος αυτου,
55 Καθως ελαλησε προς τους πατερας ημων, προς τον Αβρααμ και προς το σπερμα αυτου εις τον αιωνα.