21 So for Jesus derifrå, og tok vegen burt til bygderne kring Tyrus og Sidon.
22 Då kom det ei kananæisk kona ut frå dei grenderne og ropa: «Herre, Davids son, gjer sælebot på meg! Dotter mi er so ille plåga av ei vond ånd.»
23 Men han svara henne ikkje eit ord. Då gjekk læresveinarne fram og bad honom: «Kjære, få henne frå deg! Ho ropar so etter oss.»
24 «Det er berre dei forkomne sauerne av Israelshuset eg er send til,» svara han.
25 So kom ho og fall på kne for honom og sagde: «Herre, hjelp meg!»
26 Men han svara: «Det er ’kje vænt å taka brødet frå borni og kasta det for hund-ungarne.»
27 «Det er sant, Herre,» sagde ho, «men hund-ungarne et då av dei molarne som fell frå bordet åt herrarne deira.»
28 Då svara Jesus: «Stor er trui di, kona! Du skal få det som du vil.» Og dotter hennar vart god att i same stundi.