1 No skal eg nemna dei staderne der Israels-folket tok læger på ferdi si, då Moses og Aron førde flokkarne deira burt frå Egyptarland.

2 For kvar gong dei tok ut ifrå lægret, skreiv Moses upp kvar dei var, so som Herren hadde sagt med honom, og her er namni på lægerstaderne deira etter som dei for fram.

3 Femtande dagen i fyrste månaden tok Israels-sønerne ut frå Ra’amses, påskedagen for dei i veg med tråss i hugen, midt for augo på alle egyptarane;

4 egyptarane heldt då på og jorda alle sine frumborne, deim som Herren hadde slege i hel; for Herren hadde halde dom yver gudarne deira.

5 Då Israels-sønerne hadde fare frå Ramses, lægra dei seg fyrst i Sukkot.

6 So tok dei ut frå Sukkot, og lægra seg i Etam, ytst utmed øydemarki.

7 So tok dei ut frå Etam, men sidan snudde dei um, og tok vegen til Pi-Hakhirot, som ligg midt imot Ba’al-Sefon, og dei lægra seg framanfor Migdol.

8 So tok dei ut frå Pi-Hakhirot, og for tvert igjenom havet til øydemarki, og då dei hadde fare tri dagar i Etammarki, lægra dei seg i Mara.

9 So tok dei ut frå Mara, og kom til Elim. I Elim var det tolv vatskjeldor og sytti palmetre, og dei lægra seg der.

10 So tok dei ut frå Elim, og lægra seg ved Raudehavet.

11 So tok dei ut frå Raudehavet, og lægra seg i Sinheidi.

12 So tok dei ut frå Sinheidi, og lægra seg i Dofka.

13 So tok dei ut frå Dofka, og lægra seg i Alus.

14 So tok dei ut frå Alus, og lægra seg i Refidim; men der fanst det ikkje vatn so folket kunde få drikka.

15 So tok dei ut frå Refidim, og lægra seg i Sinaiheidi.

16 So tok dei ut frå Sinaiheidi, og lægra seg i Kibrot-Hatta’ava.

17 So tok dei ut frå Kibrot-Hatta’ava, og lægra seg i Haserot.

18 So tok dei ut frå Haserot, og lægra seg i Ritma.

19 So tok dei ut frå Ritma, og lægra seg i Rimmon-Peres.

20 So tok dei ut frå Rimmon-Peres, og lægra seg i Libna.

21 So tok dei ut frå Libna, og lægra seg i Rissa.

22 So tok dei ut frå Rissa, og lægra seg i Kehelata.

23 So tok dei ut frå Kehelata, og lægra seg innmed Seferfjellet.

24 So tok dei ut frå Seferfjellet, og lægra seg i Harada.

25 So tok dei ut frå Harada, og lægra seg i Makhelot.

26 So tok dei ut frå Makhelot, og lægra seg i Tahat.

27 So tok dei ut frå Tahat, og lægra seg i Tarah.

28 So tok dei ut frå Tarah, og lægra seg i Mitka.

29 So tok dei ut frå Mitka, og lægra seg i Hasmona.

30 So tok dei ut frå Hasmona, og lægra seg i Moserot.

31 So tok dei ut frå Moserot, og lægra seg i Bene-Ja’akan.

32 So tok dei ut frå Bene-Ja’akan, og lægra seg i Hor-Hagidgad.

33 So tok dei ut frå Hor-Hagidgad, og lægra seg i Jotbata.

34 So tok dei ut frå Jotbata, og lægra seg i Abrona.

35 So tok dei ut frå Abrona, og lægra seg i Esjon-Geber.

36 So tok dei ut frå Esjon-Geber, og lægra seg i Sinheidi, i Kades.

37 So tok dei ut frå Kades, og lægra seg attmed Horfjellet, i landskilet med Edom.

38 Og Aron, øvstepresten, gjekk upp på Horfjellet, som Herren hadde sagt med honom, og der døydde han i det fyrtiande året etter Israels-sønerne hadde teke ut frå Egyptarlandet, fyrste dagen i femte månaden.

39 Aron var hundrad og tri og tjuge år gamall då han døydde på Horfjellet.

40 Men den kananitiske kongen som budde i Arad, i sørluten av Kana’an, fekk høyra at Israels-sønerne kom;

41 då tok dei ut frå Horfjellet, og lægra seg i Salmona.

42 So tok dei ut frå Salmona, og lægra seg i Punon.

43 So tok dei ut frå Punon, og lægra seg i Obot.

44 So tok dei ut frå Obot, og lægra seg i Ijje-ha-Abarim i landskilet med Moab.

45 So tok dei ut frå Ijjim, og lægra seg i Dibon-Gad.

46 So tok dei ut frå Dibon-Gad, og lægra seg i Almon-Diblataima.

47 So tok dei ut frå Almon-Diblataima, og lægra seg i Abarimfjelli, austanfor Nebo.

48 So tok dei ut frå Abarimfjelli, og lægra seg på Moabmoarne ved Jordanelvi der ho renn frammed Jeriko;

49 lægret deira låg langs med Jordan, og rakk frå Bet-ha-Jesjimot til Abel-hasj-sjittim på Moabmoarne.

50 Og Herren tala til Moses på Moabmoarne ved Jordan, midt for Jeriko, og sagde:

51 «Tala til Israels-sønerne, og seg til deim: «Når de fer yver Jordan og kjem til Kana’ans-landet,

52 so skal de driva ut deim som bur der i landet, og knasa alle bilætsteinarne deira, og slå sund alle gudelikjendi dei hev støypt seg, riva ned alle hovi.

53 De skal eigna til dykk landet, og setja dykk ned der; for dykk hev eg gjeve det landet til odel og eiga.

54 De skal skifta det millom dykk etter ætter, og draga strå um bygderne. Den som hev mykje folk, skal de gjeva mykje jord, og den som hev lite folk mindre. Kvar skal få den eigedomen som strået hans kjem ut med. Etter ætterne de høyrer til skal landet bytast millom dykk.

55 Men driv de deim ikkje ut, dei som no bur i landet, so skal dei som de sparer verta tornar i augo og broddar i sidorne dykkar, og dei skal plåga dykk i dykkar eige land.

56 Og det som eg hadde sett meg fyre å gjera med deim, det skal eg då gjera med dykk.»»