1 Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.
2 Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!
3 Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?
4 Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.
5 Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!
6 Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.
7 Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.