1 Ein song til høgtidsferderne. Or djupet ropar eg på deg, Herre!
2 Herre, høyr på mi røyst, lat dine øyro merka mi bønerøyst!
3 Dersom du, Herre, vil gøyma på misgjerningar, Herre, kven kann då standa?
4 For hjå deg er forlatingi, at dei skal ottast deg.
5 Eg vonar på Herren, mi sjæl vonar, og eg ventar på hans ord.
6 Mi sjæl ventar på Herren meir enn vaktmenner på morgonen, vaktmenner på morgonen.
7 Venta, Israel, på Herren! for hjå Herren er nåden, og stor utløysing er hjå honom.
8 Og han skal løysa Israel frå alle deira misgjerningar.