1 Til songmeisteren, etter «Liljor»; av Korahs born; ein salme til lærdom, ein song um kjærleik.
2 Mitt hjarta fløder yver med yndelege ord; eg kved den song eg hev gjort til ein konge; mi tunga er ein snarhendt skrivars penn.
3 Du er den fagraste av menneskjeborni, ynde strøymer yver dine lippor; difor hev Gud velsigna deg til æveleg tid.
4 Gyrd ditt sverd til di lend, du velduge, di høgd og din herlegdom!
5 Og far i din herlegdom fram med siger for sanning og spaklyndt rettferd! Og di høgre hand skal læra deg agelege storverk.
6 Din piler er kveste - so folk fell under deg - dei gjeng inn i hjarta på kongens fiendar.
7 Din kongsstol, Gud, stend æveleg og alltid, ein kongsstav med rettvisa er kongsstaven i ditt rike.
8 Du elskar rettferd og hatar gudløysa, difor hev Gud, din Gud, salva deg med fagnads olje framfor dine medbrør.
9 Av myrra og aloe og kassia angar alle dine klæde; frå filsbeinshallar fagnar deg strengleik.
10 Kongsdøtter er millom dine utvalde; dronningi stend ved di høgre hand i gull frå Ofir.
11 Høyr, dotter, og sjå og bøyg øyra til, og gløym ditt folk og ditt farshus,
12 og lat kongen hava hugnad i din fagerleik! for han er din herre, og du skal hylla honom.
13 Og Tyrus’ dotter skal søkja ditt ynde med gåvor - dei rikaste av folket.
14 Ovleg prud er kongsdotteri der inne; hennar klædnad er gjenomvoven med gull.
15 I utsauma bunad vert ho leidd til kongen; møyar, hennar vener, fylgjer etter henne; dei vert førde inn til deg.
16 Dei vert leidde fram med gleda og fagnad, dei gjeng inn i kongshalli.
17 I staden for dine feder skal dine søner koma; du skal setja deim til hovdingar utyver heile jordi. Eg vil setja ditt namn eit minne millom alle ætter; difor skal folki lova deg æveleg og alltid.