1 Odpowiedź łagodna uśmierza gniew; ale słowa przykre wzruszają popędliwość.
2 Język mądrych zdobi umiejętność; ale usta głupich wywierają głupstwo.
3 Na każdem miejscu oczy Pańskie upatrują złe i dobre.
4 Zdrowy język jest drzewo żywota; ale przewrotność z niego jest jako zdruzgotanie od wiatru.
5 Głupi gardzi karaniem ojca swego; ale kto przyjmuje napomnienie, stanie się ostrożnym.
6 W domu sprawiedliwego jest dostatek wielki; ale w dochodach niepobożnego zamięszanie.
7 Wargi mądrych sieją umiejętność; ale serce głupich nie tak.
8 Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością Panu; ale modlitwa szczerych podoba mu się.
9 Obrzydliwością Panu jest droga bezbożnego, ale tego, co idzie za sprawiedliwością, miłuje.
10 Karanie srogie należy temu, co opuszcza drogę; a kto ma w nienawiści karność, umrze.
11 Piekło i zatracenie są przed Panem; jakoż daleko więcej serca synów ludzkich.
12 Naśmiewca nie miłuje tego, który go karze, ani do mądrych przychodzi.
13 Serce wesołe uwesela twarz; ale dla żałości serca duch strapiony bywa.
14 Serce rozumne szuka umiejętności; ale usta głupich karmią się głupstwem
15 Wszystkie dni ubogiego są złe; ale kto jest wesołego serca, ma gody ustawiczne.
16 Lepsza jest trocha w bojaźni Pańskiej, niżeli skarb wielki z kłopotem.
17 Lepszy jest pokarm z jarzyny, gdzie jest miłość, niżeli z karmnego wołu, gdzie jest nienawiść.
18 Mąż gniewliwy wszczyna swary; ale nierychły do gniewu uśmierza zwady.
19 Droga leniwego jest jako płot cierniowy, ale ścieszka szczerych jest równa.
20 Syn mądry uwesela ojca; ale głupi człowiek lekce waży matkę swoję.
21 Głupstwo jest weselem głupiemu, ale człowiek roztropny prostuje drogę swoję.
22 Gdzie niemasz rady, rozsypują się myśli; ale w mnóstwie radców ostoją się.
23 Weseli się człowiek z odpowiedzi ust swoich: bo słowo według czasu wyrzeczone, o jako jest dobre!
24 Drogę żywota rozumny ma ku górze, aby się uchronił piekła głębokiego.
25 Pan wywróci dom pysznych; ale wdowy granicę utwierdzi.
26 Myśli złego są obrzydliwością Panu! ale powieści czystych są przyjemne.
27 Kto chciwie naśladuje łakomstwa, zamięszanie czyni w domu swoim; ale kto ma w nienawiści dary, będzie żył.
28 Serce sprawiedliwego przemyśliwa, co ma mówić; ale usta niepobożnych wywierają złe rzeczy.
29 Dalekim jest Pan od niepobożnych; ale modlitwę sprawiedliwych wysłuchiwa.
30 Światłość oczów uwesela serce, a wieść dobra tuczy kości.
31 Ucho, które słucha karności żywota, w pośrodku mądrych mieszkać będzie.
32 Kto uchodzi ćwiczenia, zaniedbywa duszy swojej; ale kto przyjmuje karanie, ma rozum.
33 Bojaźń Pańska jest ćwiczenie się w mądrości, a sławę uprzedza poniżenie.