1 108.1 Pieśń psalmu samego Dawida. 108.2 Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.
2 108.3 Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.
3 108.4 Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami.
4 108.5 Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.
5 108.6 Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja.
6 108.7 Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię.
7 108.8 Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę.
8 108.9 Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój.
9 108.10 Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę.
10 108.11 Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?
11 108.12 Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi?
12 108.13 Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka.
13 108.14 W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.