1 et factum est secunda nocte, et vidi somnium, et ecce ascendebat de mari aquila, cui erant duodecim alae pinnarum et capita tria.
2 et vidi, et ecce expandebat alas suas in omnem terram, et omnes venti caeli insuflabant ad eam et nubes ad eam colligebantur.
3 et vidi, et de pinnis eius nascebantur contrariae pinnae, et ipsae fiebant in pinnaculis minutis et modicis.
4 nam capita eius erant quiescentia, et de medium caput erat maius aliorum capitum, sed et ipsa quiescebat cum eis.
5 et vidi, et ecce aquila volavit in pinnis suis et regnavit super terram et super eos qui inhabitant in ea.
6 et vidi, quomodo subiecta erant ei omnia quae sub caelo, et nemo illi contradicebat, neque unus de creatura quae est super terram.
7 et vidi, et ecce surrexit aquila super ungues suos et emisit vocem pinnis suis dicens:
8 nolite omnes simul vigilare, dormite unusquisque in loco suo et per tempus vigilate,
9 capita autem in novissimo serventur.
10 et vidi, et ecce vox non exiebat de capitibus eius, sed de medietate corporis eius.
11 et numeravi contrarias pinnas eius, et ecce ipsae erant octo.
12 et vidi, et ecce a dextera parte surrexit una pinna et regnavit super omnem terram.
13 et factum est cum regnaret, et venit ei finis et non apparuit, ita ut non appareret locus eius. et sequens exsurrexit et regnabat et ipsa multum tenuit tempus.
14 et factum est cum regnaret, et veniebat finis eius, ut non appareret sicut prior.
15 et ecce vox emissa est illi dicens:
16 audi, tu quae toto tempore tenuisti terram, hoc adnuntii, antequam incipias non parere:
17 nemo post te tenebit tempus tuum, sed nec dimidium eius.
18 et levavit se tertia et tenuit principatum sicut priores, et non apparuit et ipsa.
19 et sic contingebat omnibus alis singillatim principatum gerere et iterum nusquam conparere.
20 et vidi, et ecce in tempore sequentes pinnae erigebantur et ipsae a dextera parte. ut tenerent et ipsae principatum; et ex his erant quae tenebant, sed tamen statim non conparescebant.
21 nam et aliquae ex eis erigebantur, sed non tenebant principatum.
22 et vidi post haec, et ecce non conparuerunt duodecim pinnae et duo pinnacula.
23 et nihil superavit in corpore aquilae nisi tria capita quiescentia et sex pinnacula.
24 et vidi, et ecce de sex pinnaculis divisa sunt duo et manserunt sub capite quod est ad dexteram partem; nam quattuor manserunt in loco suo.
25 et vidi, et ecce hae subalares cogitabant se erigere et tenere principatus.
26 et vid,i et ecce una erecta est, sed statim non conparuit.
27 et secunda, et haec velocius quam prior non conparuit.
28 et vidi, et ecce duae quae superaverunt apud semet ipsas cogitabant et ipsae regnare.
29 et in eo cum cogitarent, et ecce unum de quiescentium capitum, quod erat medium, evigilabat, hoc enim erat duorum capitum maior.
30 et vidi, quomodo conplexa est duo capita secum,
31 et ecce conversum est caput cum his qui cum ea erant et comedit duas subalares quae cogitabant regnare.
32 hoc autem caput percontinuit omnem terram et dominavit qui inhabitant in ea cum labore multo, et potentatum tenuit orbem terrarum super omnes alas quae fuerunt.
33 et vidi post haec, et ecce medium caput subito non conparuit, et hoc sicut alae.
34 superaverunt autem duo capita, quae et ipsa similiter regnaverunt super terram et super eos qui habitant in ea.
35 et vidi, et ecce devoravit caput a dextera parte illud quod est a leva.
36 et audivi vocem dicentem mihi: conspice contra te et considera quod vides.
37 et vidi, et ecce sicut leo suscitatus de silva mugiens, et audivi quomodo emisit vocem hominis ad aquilam et dixit dicens:
38 audi tu, et loquar ad te, et dicit Altissimus tibi:
39 nonne tu es, quae superasti de quattuor animalibus quae feceram regnare saeculi mei, et ut per eos veniret finis temporum meorum?
40 et quartus veniens devicit omnia animalia quae transierunt, et potentatum tenens saeculum cum tremore multo et omnem orbem cum labore pessimo, et inhabitabant tot temporibus orbem terrarum cum dolo.
41 et iudicasti terram non cum veritate.
42 tribulasti enim mansuetos et laesisti quiescentes, odisti verum dicentes et dilexisti mendaces, et destruxisti habitationes eorum qui fructificabant, et humiliasti muros eorum qui te non nocuerunt.
43 et ascendit contumelia ad Altissimum et superbia tua ad Fortem.
44 et respexit Altissimus super sua tempora, et ecce finita sunt et saecula eius conpleta sunt.
45 propterea non apparens non appareas, tu aquila et alae tuae horribiles et pinnacula tua pessima et capita tua maligna et ungues tui pessimi et omne corpus tuum vanum,
46 uti refrigeret omnis terra et relevetur liberata de tua vi et speret iudicium et misericordiam eius qui fecit eam.